Gry rodzinne

Wydawnictwo Eggertspiele ma u mnie bardzo duży kredyt zaufania, głównie dzięki trzem grom z ostatniego okresu: Antike, Imperial i Space Dealer. Wszystkie świetne, nowatorskie i bardzo wciągające. Pomimo, że Guatemala Cafe na pierwszych zdjęciach nie zrobiła na mnie najlepszego wrażenia stwierdziłem, że i tak ją kupuję i sprawdzę z czym mam do czynienia.

Der Markt von Alturien to najnowsza gra bardzo doświadczonego projektanta Wolfganga Kramera wypuszczona przez wydawnictwo Pro Ludo. Jest to w rzeczywistości wznowienie, nie pozbawione nowych rozwiązań i wyglądu, leciwego już tytułu z 1988 roku – City. Der Markt von Alturien to też pierwszy produkcja z zapowiadanej całej serii związanej z miastem Alturien.

Bardzo trudno jest zrobić grę planszową czy karcianą, która symuluje sportową grę zespołową, na przykład piłkę nożną. Wszelkie próby najczęściej kończą się dwojako. Albo zostaje stworzona bardzo skomplikowana symulacja, często wręcz niestrawna z powodu dużej liczby zasad, tabelek, wyjątków itd. itd., albo powstaje całkiem grywalna gra, ale nie mająca z piłką nożną wiele wspólnego. Co prawda są piłkarze, podania, strzały na bramkę, ale wszystko na tak wysokim poziomie abstrakcji, że nie czujemy, że bawimy się w futbol. Na szczęście są chlubne wyjątki, i o takim chcę dzisiaj napisać – Fussball-Taktik 2006.

Tam gdzie tworzy się wiele, tam każdy wyróżniający się pomysł jest na wagę złota. Stąd tak popularna w planszówkach jest metoda wznawiania starszych tytułów. Jeżeli poprzednia wersja była obiecująca, ale czegoś brakowało, wykonanie graficzne nie było na wysokim poziomie, zasady nie zostały odpowiednio zbalansowane i doszlifowane, czy wręcz system reklamy i dystrybucji nawalił to trzeba wyciągnąć wnioski, poprawić taką grę i sprzedawać ją jeszcze raz. Zjawisko remake’ów tak znane ze światka filmowego nie omija też planszówek. Najlepszym tego przykładem jest wydany pierwotnie w 2004 roku Jenseits von Theben.

Nie mylić z Torres, bo choć nazwa podobna to te dwie gry łączy tyle co piernik z wiatrakiem, czyli niewiele. Tyros to produkcja Martina Wallace’a, autora Railroad Tycoon, Age of Steam, Conquest of the Empire i wielu innych. Przenosimy się do basenu Morza Śródziemnego w czasy starożytne. Tutejsze królestwa przechodzą gwałtowny rozwój i stopniowo przekształcają się w wielkie imperia. Gracze natomiast jako tutejsi kupcy, w pełni kosmopolityczny, nie związani z żadną nacją, chcą zdobyć jak największe wpływy ekonomiczne. Realizują to przez podróżowanie okrętami po Morzu Śródziemnym, dobijają do atrakcyjnych brzegów, próbują tam założyć miasta. Cel jest prosty – mieć jak ...

Nie jestem zwykłym graczem w „Osadników z Catanu”, co nie znaczy, że jestem maniakiem spędzającym całe dnie na forach dyskusyjnych. Niezwykłość tkwi w czym innym. Zwykle najpierw kupuję grę planszową, potem szukam wersji sieciowo-komputerowej (kto nie gra w pracy, niech pierwszy rzuci kamieniem). Tu było odwrotnie – gra do najtańszych nie należy, a zawsze były inne, zawsze coś – w efekcie umykał ten zakup przez kolejne miesiące. Jako że moja żona jest fanką „Carcassonne” znalazłem jej wersję sieciową, a jedną z oferowanych na stronie gier byli tajemniczy „Xplorers”. Okazało się, że to po prostu „Osadnicy”, więc grając uczyłem się zasad ...

Jak już Folko pisał szczegółowa recenzja Colosseum będzie w ŚGP (swoją droga pewnie macie już serdecznie dość pisania „a to będzie w ŚGP, a tamto będzie w ŚGP, a co do cholery będzie na GAMES FANATIC?!”, cóż musicie zrozumieć to nasze nakręcanie koniunktury na kolejny numer :) ) .

Seenot im Rettungsboot to gra, o której trzeba trochę więcej napisać, ponieważ wyróżnia się z pośród innych planszówek i dla wielu grup graczy może stać się pozycją obowiązkową. Tego rodzaju tytułów negocjacyjnych nie jest wcale tak dużo na rynku, więc warto je doceniać i poświęcić im trochę czasu. Tak na pierwszy rzut oka najbardziej kojarzy mi się Seenot im Rettungsboot z Mall of Horror. Co prawda nie grałem w ten drugi tytuł, ale czytałem sporo recenzji i dość wyraźnie czuje się, że obie produkcje mają wiele elementów wspólnych.

Gra planszowa „Bison” osadzona jest w czasach, zanim biali ludzie zasiedlili północno-zachodnią część Stanów Zjednoczonych Ameryki – tam gdzie dziś znajduje się stan Idaho. W tamtych czasach, jedynymi mieszkańcami tego terenu byli Nez Perce, rdzenni Indianie, znani jako dzielni wojownicy. Prowadzili pokojowy, na wpół koczowniczy tryb życia. Podczas polowania, połowów ryb i sezonu zbierackiego wychodzili z zimowych kryjówek i przemierzali ziemie w małych grupach by polować na bizony i dzikie ptactwo oraz łowić łososie w bystrych rzekach.

Wpadłem wczoraj do Błonia, żeby choć na chwilkę przyłączyć się do sylwestrowego grania, o którym wspominał Pancho. Wycieczka była bardzo udana (choć krótka), zagrałem w Princes of Florence, Tichu i Nottingham właśnie. Dwie rozgrywki w Nottingham natchnęły mnie do napisania jeszcze dzisiaj niniejszego tekstu.