Gry karciane

To już trzecia recenzja Zaklinaczy w serwisie Games Fanatic. Po dwóch recenzjach Pingwina (prototypu i wersji finalnej), przyszła kolej na to żebym i ja podzielił się z Wami wrażeniami z rozgrywek. Czy debiut nowego wydawnictwa i druga gra autora ciepło przyjętego Alcatraz: The Scapegoat jest udanym tytułem? Zapraszam do przeczytania recenzji.  

Moja pierwsza (i ostatnia?) wideorecenzja. Dlaczego akurat tak? Ponieważ grę Terraformacja Marsa wielokrotnie tłumaczyłam przy stole i przyzwyczaiłam się o niej po prostu mówić, a nie pisać. I lubię o niej mówić. Bo to świetna gra. Sama recenzja przypomina hybrydę typowej wypowiedzi na wizji z audycją radiową. Brak w niej wizualnych fajerwerków i ozdobników. Jest prosta, gdyż miała stanowić tylko nośnik mojego swobodnego przepływu myśli. Jest trochę o zasadach i trochę o wrażeniach. Trochę ogółu i szczypta szczegółu. Sami oceńcie, czy taka forma Wam odpowiada. Uwaga: W treść wkradło się jedno przekłamanie. Terraformacja Marsa nie jest debiutem braci Fryxelius (!) Popełnili ...

Nowe mechaniki intrygują. Jednak bywa i tak, że stare pomysły sprytnie odświeżone potrafią pobudzić sentyment i do tego pokazać nowe, całkiem zgrabne możliwości. Już za parę dni na targach Spiel’16 premierę mieć będzie nowa gra Jozsefa Dorsonczky’ego Sponsio. Autor podbił moje serce dwa lata temu grą Six maKing (obecnie pod nazwą Sixth), a rok temu prezentował niezłą karciankę Hack Trick. Otwierając paczkę ze Sponsio spodziewałem się utrzymania poziomu i nie zawiodłem się. Cieszę się, że styl projektowania gier przez Jozsefa Dorsonczky’ego trafia w moje oczekiwania.

Gry autorstwa Reinera Knizii stają się powoli konikiem Egmontu. Poza pojedynczymi tytułami, jak Hobbit, Tytus, Romek i A’tomek czy Asteriks i spółka, mamy też serie Pędzących oraz Pan tu nie stał. I właśnie najnowszy tytuł z tej ostatnie serii – Cinkciarz, będzie bohaterem dzisiejszej recenzji.

O Zaklinaczach pisałam już pół roku temu. Wtedy miałam przyjemność testować prototyp. Dziś do moich rąk trafił wyczekiwany produkt finalny – z pięknymi grafikami, dodatkowymi kartami wioski i – co najważniejsze – poprawionymi efektami niektórych kart.

Rzadko pamiętam, co i kiedy przyciąga mnie do kolejnej gry. Czasem się tak po prostu dzieje, że daną grę chcę przetestować, albo przynajmniej poczytać instrukcję, żeby przekonać się, czy jest dla mnie. Zwykle tym czynnikiem jest sama tematyka lub chęć sprawdzenia nowej mechaniki. Ostatnio też częściej zdarzało się, że grę wybierałem na podstawie autora, aby w końcu poznać styl tych wszystkich „Rosenbergów” czy innych „Bauzów”. Jeśli chodzi o nowe dzieło Isaaca Vegi, to przyciągnęła mnie do niego okładka, którą uważam za najlepszą jaką widziałem i, jak widać na moim przykładzie, bardzo skuteczną marketingowo.

Karczemne opowieści to nowa deckbuildingowa gra polskiego autora, Krzysztofa Matusika, znanego m.in z Amber Route, Ubran Panic, Craftsman czy Black&White. Gra od 2 do 4 graczy w wieku co najmniej 12 lat o tematyce słowiańskiej.

Jakiś czas temu Veridiana rzuciła okiem na 51 Stan: Master Set przez pryzmat pierwowzoru. Czyli tej brzydkiej, nieczytelnej i mało zrozumiałej dla większości planszówkowiczów gry… Taak, jak widać nie lubię oryginału. Zagrałem w niego raz (z dodatkami Nowa Era i Ruiny), odbiłem się i postanowiłem nigdy do niego nie wracać. Lubię za to Osadników: Narodziny Imperium. Gra jest śliczna, kolorowa, ma w miarę proste zasady do wytłumaczenia, a przy tym pozwala sporo pokombinować i daje satysfakcję intelektualną z rozgrywki. Kiedy więc usłyszałem, że Master Set oddalił się od swoich hardcorowych korzeni i zbliżył do sielankowych Osadników postanowiłem jednak spróbować. Oto ...

W drugiej części tekstu na fanów Innowacji czeka, jak myślę, większa gratka. Dwa ostatnie dodatki, dostępne docelowo jedynie w pudełku zbiorczym deluxe, a jak na razie jedynie w wersji  print&play, ale ich wygląd jest już zapowiedzią ujednoliconej szaty nowego wydania.

Fani Innowacji mają na co czekać w tym roku. Wydanie deluxe ma zawierać cały innowacyjny wszechświat i domknąć na amen serię składającą się z pięciu części. Zanim przyjdzie nam jednak cieszyć oko pudełkiem z zawartością dokładnie 550 kart w odświeżonej i ujednoliconej szacie graficznej (zakładając, że uda nam się sprowadzić grę z Juesej), co bardziej niecierpliwi (w tym MY) skrzętnie korzystają z możliwości zabawy z print & play dwóch ostatnich dodatków.