Gry karciane

Burano, to czterotysięczna wysepka oddalona o niecałe 7 km od Wenecji. Jest ona jednym z najbardziej malowniczych miejsc w Italii. Podejrzewam, że to właśnie bajkowa architektura tego miejsca zainspirowała Wei-Min Linga do stworzenia gry planszowej, którą na początku bieżącego roku wydała na rynek polski Nasza Księgarnia.

Martin Wallace to nazwisko, którego kiedyś z utęsknieniem wyglądałem na kolejnych pudełkach, ale z czasem źródełko się wyczerpało. Nikt nie odbierze zgromadzonego dorobku autorowi Brassa, jednak trudno nie zauważyć, że od ładnych paru lat entuzjazm związany z jego nowościami nie jest tak duży jak kiedyś. I wtem Londyn, czyli coś czego absolutnie nie spodziewałem się zobaczyć wydanego po polsku. Nowe wydanie starszej gry, która za pierwszym razem minęła się ze mną gdzieś po drodze, przez co nigdy nie dane było mi jej poznać. I od razu gdzieś w środeczku pojawiła się dawno nie podsycana iskierka nadziei. Czy to jest ten ...

Eminent Domain to pozycja która przenosi nas do odległej galaktyki i stawia na czele wysoko rozwiniętego technologicznie imperium. Jako świeżo upieczony międzygwiezdny imperator musimy odpowiedzieć sobie na jedno, niezwykle ważne pytanie

Zbrodnia i detektywi od wieków fascynują ludzi. Książki kryminalne, które przez chwilę pozwalają czuć się jak Sherlock Holmes, czy Herkules Poiriot cieszą się niesłabnącym powodzeniem. Nic więc dziwnego, że wątki kryminalne zawitały również do świata gier planszowych. Zwykle są to jednak gry dużego kalibru, zarówno pod względem zasad, jak i ilości elementów. W przypadku gier z serii Sherlock sprawa ma się zupełnie inaczej. W nasze ręce trafia talia składająca się z 32 kart, wstęp dotyczący prowadzonego dochodzenia oraz króciutka instrukcja.

Ostatnia część poświęcona kieszonkowej rozrywce. Tym razem Hippo o GoTown. Gry z dużą dozą negatywnej interakcji. A ja lubię negatywną interakcję :)

Kolejne dwie gry z serii kieszonkowej serii wydawnictwa Helvetiq. Czy równie udane jak Kariba i Winston?

Już sam tytuł jest majestatyczny. Czujemy patos w każdej sylabie Pojedynku Superbohaterów Deck Building Game od Egmontu. I wszystko jest też w nim zawarte. Budujemy talię i pierzemy łotrów całą potęgą uniwersum DC. Dla fanów komiksu jest to naprawdę wielka gratka. Pojawiają się ukochani posiadacze super mocy oraz uwielbiani złoczyńcy, obdarzeni głębokimi traumami oraz nie do końca jasnymi celami. Gadżety też będą. I słynne miejsca. Ale czy w ogóle warto w to grać?

Gdy mówimy o arkanach, myślimy o czymś sekretnym, tajemnym, dobrze ukrytym przed wścibskim ludzkim wzrokiem. O czymś niedostępnym dla zwykłego śmiertelnika – krótkowzrocznego ignoranta i pyłu na wietrze.  My…MY! Jesteśmy inni!

Morskie opowieści autorstwa Luigiego Ferrini, to prawdziwie piracka propozycja dostarczona nam przez Lucrum Games. Lądujemy w samym epicentrum zażartej i bezlitosnej bitwy toczącej się pomiędzy piracką bracią i jej głównym przeciwnikiem, czyli… piracką bracią. Zaskakujące? Jeśli idzie o złoto, a dokładniej o tego złota skrzynie, słowa takie jak kamrat, druh bądź towarzysz tracą na wartości, a jedyne co możemy z nimi zrobić to wrzucić je na samo dno starego kufra, oczywiście po jego uprzednim ograbieniu.

Dziś w ramach ekspresowych wspomnień po ekspresowej rozgrywce w ekspresową grę od  Lucrum Games – na tapecie lądują Morskie opowieści. To taki ciut bardziej skomplikowany List miłosny w pirackim wydaniu. Inaczej jednak niż w Liście miłosnym – nie dążymy do eliminacji przeciwnika (bądź posiadania najmocniejszej karty) lecz zbieramy skarby.