Gry imprezowe

Hanabi to mała karcianka z 2010 roku, która za sprawą wydawnictwa Rebel trafiła do polskich graczy w 2013 roku. Została wydana w niedużej, metalowej puszce, podobnie jak inne małe gierki np. Uga buga, Palce w pralce czy Kotobirynt. Ich kompaktowe i porządne opakowanie to ogromna zaleta, ponieważ można je bez obaw przenosić, wynosić z domu i przestawiać. 

„W co gramy?”,  „W Super Mega Fajną Grę”, „Ale jaką?” „No mówię: W Super Mega Fajną Grę”. Kolega przewraca oczami, tymczasem przychodzi kolejna osoba. „W co gramy?”. „W jakąś super mega fajną grę, ale nie chce powiedzieć tytułu”. W tym momencie udaje mi się dogrzebać do pudełka. „Aaaa” …

Dawno dawno temu, w czasach około wczesno-podstawówkowych miałam kilka ulubionych układanek. Jedną z nich była tzw. Piętnastka, która podobno powstała w Stanach Zjednoczonych w 1874 roku. W kwadratowej, plastikowej ramce mieściły się ruchome kwadraciki ponumerowane od 1 do 15 – zadaniem gracza było takie ich przesuwanie, by ułożyć je w odpowiedniej kolejności. Od tamtej pory widziałam wiele wersji tej układanki zawierających liczby, konkretne obrazki, a nawet labirynty. Jeden rzut oka na Pakal sprawił, że wróciły miłe wspomnienia. Napędzana nostalgią i ciekawością chciałam zobaczyć, jak ten mechanizm, można wykorzystać w grze planszowej.

Jestem niepoprawnym fanem Fasolek. Zawitały do mojej rodziny wiele, wiele lat temu, kiedy moje - dziś już dorosłe - dzieci były jeszcze małe i miały bardzo dużo czasu aby grać z mamą w gry planszowe. Wspominam je bardzo dobrze. Jedna z lepszych inwestycji. Służą mi do dziś. Fasolki i Fasolki Rozszerzenie.

Nieczęsto sięgam po gry imprezowe. Kiedy jednak na polskim rynku pojawia się tytuł osadzony w świecie Harrego Pottera, który obiecuje pełną emocji rozgrywkę, polegającą na pojedynkowaniu się na różdżki… Nie trzeba długo mnie przekonywać, żeby taką planszówkę wypróbować. I tak właśnie w moje ręce trafił Harry Potter: Mistrz Pojedynków! od wydawnictwa Rebel. Zapraszam Was do lektury recenzji tego tytułu. Nie będę ukrywać, że jest to też historia mojego wielkiego rozczarowania z ulubionym uniwersum w tle.

Parafrazując znany i lubiany zwrot, wypowiadany tak wiele razy w filmach o Jamesie Bondzie, najnowszy tytuł od wydawnictwa Trefl to "P, Po Prostu P". To sympatyczna gra imprezowa dla  3 do 6 osób w wieku powyżej 10 lat. Limit wiekowy nie jest bez powodu, ponieważ jest to gra słowna, która wymaga całkiem sporego zasobu słownictwa… a słownik ten powinien zawierać jedynie wyrazy na literę P.

Rozpoczęty kilka lat temu boom na wykreślanki wydaje się powoli uzpokajać. W tym czasie udało mi się poznać całkiem pokaźną liczbę tytułów z tego „gatunku”. W sporą część z nich zagrałem raz i już więcej nie chcę / nie potrzebuję do nich wracać, kilka z nich uznałem za warte posiadania w kolekcji (głównie ze względu na brak ograniczenia liczby osób przy stole), ale zalazły się też takie, które mnie zachwyciły. Do której z tych kategorii zaliczyłbym Wyspy Tukana? Przekonacie się po lekturze tej recenzji.

Koty - choć zdają się być kontynuacją bestsellerowej serii o krukach i snach - są zupełnie czymś innym. Tematycznie i owszem - układamy swój sen. Ale mechanicznie...  niczego nie musimy pamiętać, ani niczego szacować. Ot, zagrywamy karty do swojego (lub cudzego snu). Nie ma niewiadomych. No chyba, że będziemy próbować pamiętać, które koty zamieniły się na dziewiątki i - co za tym idzie - czy dużo ich jeszcze w talii zostało. Ale to nie ma nic wspólnego z mechaniką snu lub smoków. 

Stranger Things: Attack of the Minf Flayer to wieloosobowa gra karciana z ukrytymi tożsamościami. Jeżeli lubisz grę nad stołem, a kłamstwo to Twoje drugie imię, powinień wypróbować nową grę wydawnictwa Rebel.

Są takie planszówki, które uwielbiają rzesze graczy, a mnie specjalnie nie zachwycają. Do kategorii tej należą bez wątpienia dwa klasyki wśród nowoczesnych gier planszowych: Splendor oraz List miłosny. Co ciekawe, obie gry zostały jakiś czas temu zrekompensowane w moich oczach, za sprawą swoich Marvelowskich wersji (Splendor: Marvel, Rękawica Nieskończoności). Nie ukrywam, że to właśnie przeniesienie ich fabuły do tego uniwersum przyciągnęło w pierwszej chwili moją uwagę. Czy osadzony w równie wysoko cenionym przeze mnie świecie Gwiezdnych Wojen Star Wars: Pałac Jabby także zyskał moją sympatię? Zapraszam do lektury recenzji gry wydawnictwa Rebel.