Gry imprezowe

W 1913 roku pod wieloma względami Europa osiągnęła maksimum tego, na co pracowała przez wieki. Skolonizowała i podporządkowała sobie świat, dominowała pod każdym względem, narzucając innym swoją wolę i zbierając większość międzynarodowych nagród w dziedzinie nauki, z Noblem na czele. Niemal nic ważnego nie mogło się w świecie wydarzyć bez jej udziału. I oto w sierpniu 1914 roku, jak pisał jeden z brytyjskich dziennikarzy, Europa „postradała zmysły”. Andrzej Chwalba, „Samobójstwo Europy. Wielka Wojna 1914-1918”

Obok wybrania Polaka na papieża, przeskoczenia płotu przez Lecha Wałęsę, przełomu tysiąclecia i wejścia Polski do Unii, datą, którą zapamiętam na zawsze jest 8 września 2009 roku… To właśnie w tamten dzień popełniłam swoją pierwszą recenzję gry planszowej. Miało to miejsce oczywiście na łamach Games Fanatica, a opisywana przeze mnie grą (z zasobów własnych) było Ca$h ’n Guns.

Kolejne planszówkowe spotkanie u Mądrych Sów i kolejna gra przetestowana. Ale tym razem testowały nie tylko dzieci, bo Fliper przypadł do gustu także dorosłym. Zobaczcie co kryje w sobie (dosłownie i w przenośni) mała metalowa puszeczka z przezabawnymi grafikami owoców na wieczku.

Prawie rok temu zachwyciłam się Tajniakami. Ja, która ma dwa lewe ucha i krzywy język. Nie potrafię barwnie opowiadać ani puścić wodzy fantazji widząc napisane słowo. Skojarzenia mam mierne i prawdę mówiąc chyba wolę obliczać w tym czasie całkę. A jednak Tajniacy mnie zauroczyli.

Nie odkryję Ameryki, jeśli stwierdzę, że Rebel wydaje rewelacyjne gry imprezowe! Moja szafa pełna jest rebelowych imprezówek, a jedna lepsza od drugiej. Dobble, Dixit, Imago, Tajniacy… przykłady można mnożyć. A zatem nic dziwnego, że kiedy dowiedziałam się o nowości Nie do pary, wzięłam to za pewnik. Pomyślałam sobie, że to będzie kolejna świetna gra i niestety po raz pierwszy się zawiodłam… Ale od początku.

Prosta gra zręcznościowa. Prostszej chyba nie ma. Układasz budowlę z kart. Na czas. Banał. I niesamowicie wciągająca zabawa! Na świetlicy szał. Taki cichy, skupiony. Dzieci zastygają niemal w bezruchu. Tylko paluszki ostrożnie się ruszają, kładąc kolejne drewniane klocki jeden na drugim. Nagle ciszę przerywa okrzyk „Steady!” i cały obrazek pęka i rozsypuje się jak budowla z piasku. Pozostali gracze jęczą, rwą włosy z głowy, burzą swoje konstrukcje. Nie zdążyli. A zabrakło tak niedużo, jeden klocek, jedna sekunda…

What’s up? Dennis Kirps, Jean-Claude Pellin. Wydane przez Strawberry Studio. Będzie wydane przez Games Factory Publishing pod tytułem No co tam?. Lekka gra dla 2-4 graczy.

Gry imprezowe polegające na sprawdzaniu wiedzy są coraz częstsze. To cieszy. Bo świadczy albo o tym, że stajemy się coraz mądrzejsi i chcemy tą mądrością się pochwalić, albo że nie wstydzimy się swojej niewiedzy, a przyznanie do ignorancji nie wzbudza w nas panicznych odruchów. Gra pomyłek daje nam jednak w tym względzie fory. Jej zasady pozwalają na zakamuflowanie dziur w edukacji i zrzucenie winy na… pomyłkę!

To gra z … 2005 roku! Jakim cudem znalazła się w tym roku na Essen? Cudem odświeżonym :) Ostatnie wydanie – w/g BGG – było w 2007 roku i chyba nie było zbyt piękne. Ponoć nie miało też artefaktów, które pojawiły się w Incan Gold – remplementacji. Autorami Diamentu są Bruno Faidutti (m.in. Cytadela, Maskarada) oraz Alan R. Moon (m.in. Wsiąść do pociągu, Elfenland). 

Do mojej świetlicy trafiły już w tym roku nowe kolorowe pudełka. Jednymi z pierwszych były: Gdzie raki zimują? oraz Omnibus wydawnictwa Granna. To dwie podobnie do siebie propozycje quizowe, które łączy ponadto przenośny i kompaktowy format podróżny. Zabawa w pytania i odpowiedzi jest, co prawda, stara jak świat, ale zawsze można spróbować nieco ją ubarwić, dodając jakiś strategiczny element mechaniki. Czy zatem niedawne propozycje tego topowego wydawnictwa poszerzą nam quizowe horyzonty?