Gry imprezowe

Jak można się łatwo domyślić - jest to gra słowna. W skrócie rzecz ujmując będziemy tworzyć wyrazy złożone z liter leżących na stole oraz losowo dobranej litery leżącej przed nami, którą w trakcie swojego ruchu mamy obowiązek dołożenia do stołu. Oczywiście nie chodzi o utworzenie słowa ze wszystkich liter - niemniej im dłuższe słowo tym lepiej. Mamy tu zatem do czynienia z kolejną wariacją na temat różnego typu słowostworów, paperbacków, tudzież tik-tak-bumów - czyli grą o tworzeniu słów na podstawie braku lub obecności pewnych liter. Pytanie zaś rodzi się następujące: czy coś ją od nich odróżnia?

Chyba nie ma osoby, która nigdy nie grała w państwa-miasta. Mnie ta stara jak świat zabawa nadal się nie znudziła. W przeszłości spędziłam niezliczone godziny, szukając odpowiedzi na coraz bardziej wymyśle kategorie i pewnie jeszcze niejedną chwilę w swoim życiu na to poświęcę. Tymczasem na moim stole rozgościła się karciana gra Łap za słówka, która jest wariacją na temat wspomnianej przeze mnie zabawy.

Małych karcianek nigdy za wiele. Z takim założeniem na moim stole wylądowała gra wydawnictwa Piatnik Chicken out! Czy liczenie niesfornych kurczaków zakłócane przez podstępne lisy może być zabawne?  

Nie dane mi było w dzieciństwie zagrać w Mafię. Wiele spotkań planszówkowych minęło, zanim dałam się namówić na jakąkolwiek grę, w której trzeba powiedzieć coś więcej niż “teraz twoja kolej”, “podaj mi kostki” lub “są jeszcze paluszki?”. Może to mieć coś wspólnego z zapobiegawczo stosowanym od 15 lat dystansem społecznym, który w końcu okazał się przydatny w obecnych czasach lub tym, że pojęcie “gra nad stołem” kojarzyła mi się z obrzucaniem się jedzeniem. Tak czy inaczej, nie dawałam się długo przekonać. Aż pewnego dnia moje pojedyncze veto nie pomogło i przytłoczona ilością graczy musiałam się poddać. Tak na stole zagościł Avalon. 

Na rynku gier planszowych pojawia się tak wiele tytułów, że nie sposób zagrać we wszystkie obecnie wydawane. Tym trudniej znaleźć czas na powrót do starszych pozycji.  Niewiele spośród nich jest w stanie przetrwać na stołach graczy dłużej niż kilka lat. Natłok nowych mechanik, ich ciekawych połączeń i pięknych grafik z łatwością spycha starocie.  Na szczęście jest kilka pudełek, które pomimo mijających lat wciąż cieszą się sympatią fanów planszówek. Jednym z nich jest 6. bierze! – mała karcianka, która w zeszłym roku doczekała się srebrnej rocznicy i z tej okazji także wydania jubileuszowego.  Nowa odsłona otrzymała odświeżoną okładkę, podstawowy zestaw kart, znany z ...

Cześć. Nazywam się Aga. I jestem Potterheadem. Mam też skłonności do zbieractwa. Nałogowo kolekcjonuję gry planszowe… I karciane też. W obliczu tych faktów jasne jest, że Dobble Harry Potter musiało znaleźć się w mojej kolekcji. Wreszcie maleńka karcianka Wydawnictwa Rebel trafiła w moje ręce (trochę mi wstyd, że dopiero teraz, bo premierę miała pod koniec zeszłego roku). Jak spodobała mi się kolejna odsłona jednej z najpopularniejszych gier rodzinnych ostatnich lat? Nie ma co ukrywać, że się spodobała. Ale po kolei…

Lubicie Duuuszki? A Duuuszki za 5 dwunasta? A może dobrze bawicie się przy Bongo? To polubicie Blue Banana! A wasz mózg zostanie zlasowany!

Similo - malutka gra, która mnie niesamowicie zaskoczyła. Kiedy przeczytałam instrukcję i zobaczyłam karty (nawiasem mówiąc śliczne) zaświtało mi w głowie niedowierzanie - to nie ma prawa działać. A potem się okazało, że nie tylko działa, ale śmiga i wymiata :)

W czasie kiedy powinniśmy unikać wychodzenia na zewnątrz, spotkania ze znajomymi stały się czymś nieosiągalnych, a ja gram w domu głównie z synem, król kwarantanny jest u mnie jeden, choć w aż trzech postaniach (a w zasadzie pudełkach). Postaciach takich samych, a jednak skierowane do trochę innego odbiorcy. Królem tym jest Similo, wydane w Polsce przez Fox Games.

Wyobraźmy sobie, że mamy odpowiedzieć na pytanie: Jakie są jednorożce? Większość z nas zacznie od określeń: urocze, magiczne, piękne, kochane. Ci, którzy mają już za sobą rozgrywkę w Odjechane Jednorożce, dorzucą do tego: zabójcze, bezwzględne, niszczycielskie i wredne. Jak to możliwe? Gra wydawnictwa Rebel łączy w sobie (zgodnie z opisem na jej pudełku) jednorożce oraz totalną destrukcję, ale nie tylko. Ta niewielka karcianka to kawał fantastycznej rozrywki, z mnóstwem negatywnej interakcji. Dawno nie spotkałam tak wrednej gry i choć może się wydawać inaczej, jest to z mojej strony komplement :)