Gry dla wielu graczy

W tej wyprawie wziąć udział może nawet siedmiu graczy, którzy podzielą między siebie role na statku i wspólnymi siłami pokonają - lub nie - wzburzone wody nienazwanego morza i wszystkie czyhające na nich niespodzianki. Ktoś zostanie Skrybą, ktoś Bosmanem, a kto inny Cieślą - co w praktyce oznacza pilnowanie i obsługa toru danego zasobu jak Niesława, Zapasy czy Dział.

W grze Virtu Sztuka Rządzenia staniemy w szranki o dominację na Półwyspie Apenińskim jedną z 5 dostępnych frakcji. Wśród nich znajdziemy takie znakomitości jak Ludwik Swora, Papież Aleksander VI (Borgia), czy Wawrzyniec Medyceusz. Sprawdźmy więc jakie emocje towarzyszą w podboju słonecznej Italii. Czy jesteś jesteście na to gotowi?

Ty i do czterech innych kapitanów statków pasażerskich będziecie przemierzać Wszechświat, transportując pasażerów z jednego krańca Kosmosu w drugi, wykorzystując do tego najnowszą zdobycz techniki: przenośny generator tuneli czasoprzestrzennych.

Jeśli nie mieliście do tej pory styczności z systemem Pandemic to Star Wars: Wojny Klonów jest ku temu dobrym powodem, aby to zmienić.

Dawno dawno temu, w czasach około wczesno-podstawówkowych miałam kilka ulubionych układanek. Jedną z nich była tzw. Piętnastka, która podobno powstała w Stanach Zjednoczonych w 1874 roku. W kwadratowej, plastikowej ramce mieściły się ruchome kwadraciki ponumerowane od 1 do 15 – zadaniem gracza było takie ich przesuwanie, by ułożyć je w odpowiedniej kolejności. Od tamtej pory widziałam wiele wersji tej układanki zawierających liczby, konkretne obrazki, a nawet labirynty. Jeden rzut oka na Pakal sprawił, że wróciły miłe wspomnienia. Napędzana nostalgią i ciekawością chciałam zobaczyć, jak ten mechanizm, można wykorzystać w grze planszowej.

Jestem niepoprawnym fanem Fasolek. Zawitały do mojej rodziny wiele, wiele lat temu, kiedy moje - dziś już dorosłe - dzieci były jeszcze małe i miały bardzo dużo czasu aby grać z mamą w gry planszowe. Wspominam je bardzo dobrze. Jedna z lepszych inwestycji. Służą mi do dziś. Fasolki i Fasolki Rozszerzenie.

Punktowa wyliczanka w wegańskim wykonaniu, właśnie takie jest Point Salad. Czy gra wydana przez Alderac Entertainment Group dalej ma możliwość trafiać na stoły? O tym przeczytacie w recenzji.

A więc lubisz się bać. Na pamięć znasz filmy o Obcym. Doceniasz duszną atmosferę kosmosu i jego bezkresną ciszę, w której nikt nie słyszy Twojego krzyku. Dobrze czujesz się w zimnych, metalowych korytarzach nie za dobrze oświetlonej i zupełnie Ci obcej bazy kosmicznej, a do tego świetnie znosisz długie dni bez prysznica i kosmiczną kuchnię, opartą na liofilizowanych, wysokobiałkowych mieszankach bez smaku i aromatu? W takim razie mam rozrywkę dla Ciebie! Oto osadzona w nieprzyjaznym i niebezpiecznym marsjańskim krajobrazie gra, która nie ma dla graczy żadnej litości - i to na kilku różnych poziomach.

Czasami praca recenzenta to sama radość- ogrywanie przedpremierowo świetnego tytułu, przeżywanie wszystkich emocji z rozgrywki ponownie podczas pisania artykułu. A czasami dostajemy Imperium: Antyk.  I biedź się recenzencie wiedząc, że jedyne na co możesz liczyć to następne gry, które wcale nie muszą być lepszej jakości...

Wraz ze wschodem księżyca wampiry wyłaniają się z zamczyska, by pod osłoną nocy rozpocząć polowanie. Niektóre zwabione eterycznym urokiem róż przemierzają całą krainę, aż do odległego labiryntu, tylko po to by je zdobyć. Inne wolą najeść się do syta, pozostają w bezpiecznej okolicy. Jednak bez względu na to, czy podążają za ulotnym pragnieniem piękna, czy bardziej przyziemny pragnieniem krwi, wszystkie muszą powrócić do swej kryjówki przed brzaskiem. Nawet najsilniejszy wampir, pod palącymi promieniami słońca, staje się tylko popiołem na wietrze.