Gry dla wielu graczy

Czasami nie trzeba wiele do szczęścia. Naszą dopaminę pompują nie tylko arcydzieła sztuki wszelakiej (tych wszakże często nie rozumiemy), lecz również rzeczy proste i ulotne. Jak więc zazwyczaj ciągnie mnie do tytułów długich, o nadętych pudełkach, tak nie mogę nadziwić się przyjemności jaką odnalazłem w Fantastyczne Światy.

O zaletach gier bez prądu nikogo z czytelników GF przekonywać nie trzeba. Cięższe tytuły potrafią rozprostować zwoje mózgowe nawet doświadczonym graczom, lżejsze pomagają im ćwiczyć np. spostrzegawczość i kreatywność, często dostarczając przy tym sporej dawki emocji. I do tej właśnie kategorii należy Imago Family, stworzona z myślą o najmłodszych gra Wydawnictwa Rebel.

Ostatnie na co patrzę przy odbiorze gry to wydawnictwo. Niemniej nawet ja mogę stwierdzić, że większość gier TMG łączy raczej prosta szata graficzna oraz oryginalna mechanika, biorąca elementy znane z innych gier, po czym mieszająca je w nowy twór niekoniecznie przystępny dla nowicjuszy. Nie inaczej jest z Downfall.

Za pół roku na półki sklepów trafi druga edycja Kemet. Dysponując zatem pierwszą wersją, czekam na ulepszenie do wydania 1,9 i zamierzam przypomnieć wszystkim jaka to dobra gra.

Właściwie to nie ja powinienem recenzować tę pozycję. Pośród ogromnej liczby zachwytów moje gderanie psuje nastrój. W niniejszej rozprawie postaram się opowiedzieć o wielkości tej gry, zwracając jednak uwagę również na jej cienie.

Wydaje się, że to będzie kolejny dzień Twojego życia. Zwykły, najzwyczajniejszy dzień. Nie tym razem. Zdajesz sobie sprawę z tego, że nie żyjesz, a nieznani Ci ludzie pochylają się nad Twoim ciałem. Dobrze, że ktoś się nim zainteresował, będziesz mógł wskazać sprawcę. Tylko jak to zrobić, żeby zrozumieli? 

Pewne pojęcia towarzyszą planszówkom od początku ich istnienia. Wrosły zwłaszcza w niektóre gatunki. Tak jest z euro i punktami zwycięstwa. Cult: Choose Your Gods Wisely ignoruje tę relację prezentując grę pełną kombinowania, knucia, oraz… przeliczania surowców. Bo to euro właśnie.

Są gry, których każda partia pozostanie w głębi naszej pamięci. Są mechaniki, które obudzony w środku nocy zaprezentuję z zapałem, mimo że z grą 5 lat temu do czynienia miałem. I jest Dwellings of Eldervale, która ufundowała się na Kickstarterze w czerwcu 2020 pod patronatem wydawnictwa Breaking Games .

Pharaon od wydawnictwa Bard przenosi nas do starożytnego Egiptu, abyśmy mogli rywalizować o zaszczytne miano dziedzica obecnego faraona. Grafiki wprowadzają nas w klimat, a my wynajmujemy rzemieślników i budujemy grobowiec. W rzeczywistości wszystko jest suche jak pieprz i właściwie zajmujemy się głównie przerabianiem jednych surowców na inne… Czy warto więc zainwestować w ten tytuł? Czy znajdziemy w nim coś oryginalnego?

Jakiś czas temu na łamach naszego portalu pojawiła się recenzja gry Detektyw: Sezon 1, w której Ciuniek podzielił się swoimi wrażeniami z perspektywy osoby, która miała okazję zagrać w inne części serii. Co za tym idzie, mógł porównać obie gry, a także wyrobił sobie konkretne oczekiwania co do rozgrywki i zmian w mechanice. Dzisiejsza recenzja będzie jednak z punktu widzenia gracza, który owszem słyszał, że Detektyw jest grą bardzo dobrą, wciągającą i… właściwie to tyle. Dlatego też moje jedyne oczekiwania co do tego tytułu to: interesujące śledztwa, porządne rozruszanie szarych komórek i mile spędzony czas. Czy oczekiwania się spełniły?