Gry dla wielu graczy

„Zbrodnia to niesłychana pani zabija pana”. A może to jednak pan, pana potraktował maczetą albo sznurem do zasłon go zadusił? Ewentualnie trutki na szczury dorzucił do porannej kawy. Nie, to nie próba napisania scenariusza do kolejnego kryminalnego hitu, a jedna z wielu możliwości w grze Niepożądani Goście.

Wydanie przez Galaktę pierwszej gry z serii Paxów jest z pewnością wielkim wydarzeniem. Jeszcze kilka lat temu nikomu nie przyszłoby do głowy, że ktoś mógłby sprowadzić taką grę na nasze stoły. A jednak się udało i teraz możemy cieszyć się Paxem Pamir w naszym rodzimym języku. Jednakże o Paxach krążą legendy. Że trudne, że ciężko załapać o co w nich chodzi, że czacha przy tym dymi, ale mimo wszystko rozgrywka jest przeznaczona tylko dla prawdziwych hardcorowców. Jak te wyobrażenia mają się do rzeczywistości? Czy Pax Pamir sprawdzi się tylko u tych graczy, którzy zjedli zęby na niejednym zaawansowanym tytule?

Pisząc o Potworach w Tokio nie da się nie wspomnieć, że gra miała już dwa wydania, że stara, imprezowa, etc., etc... Kiedy Ginet rzucił hasło ,,niech się zgłosi ten, który miał do czynienia ze starym wydaniem" cieszyłem się na możliwość podróży w czasie do Egmont 2013 i spotkania z Cyber Bunnym. Niestety (dla mnie) ,,stare" oznaczało w tym przypadku tylko Egmont 2016, którą to edycję Portal postanowił ożywić- a czy wiernie i słusznie? Wpierw napiszę krótkie porównanie wydań potem zaś przejdę do opisu dla tych, którzy jeszcze w Potwory nie mieli okazji zagrać.

Martin Wallace po prostu nie bierze jeńców. Nie jest tym typem autora, który  dostarcza nam względnie dobrych gier, a raz na jakiś czas stworzy jakiegoś niewyróżniającego się średniaka. Jego tytuły to dla mnie drastyczne albo-albo. Albo hit, którym będę zagrywać się w nieskończoność, albo totalny gniot i wstyd mi w ogóle wyciągać go na stół. Jak zatem wyszło mu z Cynowym Szlakiem wydanym w naszym rodzimym języku przez Phalanx ?

Są tytuły, które powinien znać każdy, kto aspiruje do miana fana gier planszowych. Pewnie każdy z Was będzie miał inną listę takich planszówek. Dla mnie są to przede wszystkim Splendor, Osadnicy z Catanu, Carcassonne, Dobble i wreszcie Dixit. (Dorzuciłabym jeszcze do tego zestawienia Terraformację, ale jestem świadoma swojego braku obiektywizmu w jej przypadku, więc tylko o niej napomknę :P) Każda z nich doczekała się dodatków i alternatywnych wersji. I pewnie pojawi się ich jeszcze wiele. Najlepszym dowodem na słuszność mojej tezy, jest niedawna premiera nowości wydawnictwa Rebel, czyli gry Stella.

Kościany pojedynek między fantastycznymi postaciami to frajda nie tylko dla fanów bijatyk. To kościano-karciana przejażdżka po fascynującym świecie hazardu, sztuk walki i niekończących się emocji przy stole!

Król, księżniczka, wdowa, a może błazen? Podczas maskarady możesz być kim tylko zechcesz. Wprawdzie impreza sylwestrowa za nami, ale właśnie rozpoczyna się karnawał, a to jeszcze lepsza okazja do założenia masek i zabawy. Wybierz swoją postać, a potem kłam jak z nut, dopóki współgracze Ci na to pozwolą.

Tajemniczy ogród trafił na mój radar z powodu autora, który stworzył Everdell. Gra o leśnych zwierzątkach podbiła serca graczy i doczekała się szeregu małych i dużych dodatków, a kolejne są już zaplanowane. Oczywiste było, że jego następna gra będzie miała trudne zadanie przynajmniej bycia dobrą, skoro wcześniejszy projekt tak bardzo się spodobał. Czy to się udało?

Lubicie gry kafelkowe, a tworzenie skomplikowanych i zakręconych tras jest dla Was chlebem powszednim? W takim razie bez problemu odnajdziecie się w grze Metro autorstwa Dirka Henna. Nie jest to jednak nowość, gra została wydana w 1997 roku, a obecnie mamy do czynienia z jej wznowieniem, które ukazało się w Polsce za sprawą wydawnictwa Piatnik. Czy przetrwała próbę czasu?

O Brazil: Świt Imperium było głośno już na długo przed jej pojawieniem się na rynku. Ze Mendes miał stworzyć grę z lekką nutką 4x, która byłaby na tyle dynamiczna i krótka, że bez problemu zamknie się w około 1,5 godziny. Oczywiście pudełko było coś jeszcze poza tymi obietnicami. Wznoszenie budynków, zarządzanie surowcami, eksploracja, handel, specjalne zdolności przywódców… i naturalnie walka, bo co to za imperia bez zbrojnego konfliktu. Kiedy Lucrum Games nareszcie dostarczyło nam polską edycję, to w końcu możemy się przekonać, co w rzeczywistości zagości na naszym stole, gdy zdecydujemy się wyruszyć ku dzikim ostępom Brazylii.