Gry dla graczy

Słoneczna i upalna pogoda, długie dni, wakacje za pasem. Niestety takie warunki wróżą czas rozłąki z planszówkami. Przynajmniej z tymi ciężkimi i średniozaawansowanymi, których miejsce zajmują wówczas lekkie gry imprezowe i gry plenerowe. Żeby więc nie zwlekać do końca lata i powrotu znajomych z wakacyjnych rozjazdów zdecydowałem się przekazać Wam moje wrażenia z kilku pierwszych rozgrywek w Ganges, który wydany został w Polsce przez Egmont w serii Egmont Geek. Tekst umieściłem w ramy rzutu okiem, bo do pełnej oceny zabrakło mi rozgrywki w trybie dwuosobowym oraz partii z opcjonalnymi zasadami zamieszczonymi na końcu instrukcji. Ponieważ jednak Ganges objęty został patronatem ...

Kiedy stykamy się z Altiplano po raz pierwszy wiemy o nim przeważnie dwie rzeczy – że jest sequelem Orleanu i że ma dziwne pudełko w peruwiańskie szlaczki, w dodatku z kuriozalną alpaką. No dobrze, czasem wiemy tylko o tych szlaczkach i alpace. Tak czy siak Altiplano na pewno przykuwa (na dobre lub na złe) uwagę bardzo nietypową oprawą graficzną pudełka. Czy w środku znajdziemy grę równie nietypową, czy też kolejną iterację tego samego, tylko z innymi grafikami?

Ganges to kościany euro suchar duetu Inki i Markusa Brandów. W ich gry nie miałam jeszcze przyjemności i okazji zagrać, dlatego do Gangesu podeszłam bez żadnych oczekiwań, z samą ciekawością i otwartością. Gra spodobała mi się wizualnie, no i ma kości, co klasyfikowało ją od razu jako grę z typu „koniecznie zagrać”!

Azyl: Zagrożone gatunki to gra polskiego twórcy, Przemka Wojtkowiaka, która zdobyła wyróżnienie w konkursie Gra Roku 2018 w kategorii Gra Roku – Najlepszy Debiut. Minimalistyczna grafika na pudełku zachęca, aby zajrzeć do środka i sprawdzić, co tam właściwie na nas czeka. A czeka na nas całkiem sporo, a przede wszystkim dwujęzyczność. W środku znajdziemy grę niezależną językowo z dwiema instrukcjami: jedną polską, a drugą angielską. Gra typu worker placement z ciekawym mechanizmem zasięgu widzenia dostępnych akcji zainteresowała mnie swoim tematem i minimalizmem okładki (a mówią, nie oceniaj po okładce…). Sprawdźcie, co sądzę o grze Azyl: Zagrożone gatunki.

Jednym z większych i piękniejszych pudeł ubiegłorocznego Essen była gra Agra, o której mogliście przeczytać już w Essen Express, gdy opisywałam swoją pierwszą, trzyosobową rozgrywkę z przygodami ;) Dziś, w przeciwieństwie do tamtego tekstu, postaram się bardziej skupić na wrażeniach. Bo te pierwsze były mocno pozytywne. Za wyjątkiem instrukcji. Która powalała. Auć…

Gloomhaven to tytuł, który obrósł już sporą legendą. W trakcie pierwszej kampanii na kickstarterze, nie wszyscy uwierzyli w gorące zapewnienia o wielowątkowej przygodzie, epickiej kampanii, dobrze przemyślanym systemie odwiedzania miasta, gwarantującego zarówno chwilę wytchnienia, jak i dodatkowe zadania do wykonania, intrygującej metodzie odkrywania nowych lokacji oraz ciekawie skonstruowanym systemie walki, który miał wprowadzić powiew świeżego powietrza do zaśniedziałego gatunku dungeon crawlerów. Takie marketingowe chwyty słyszeliśmy już wielokrotnie. Najczęściej w ramach górnolotnych obietnic otrzymywaliśmy sztampową pozycję, gdzie wszystkie zarzuty ripostowano wypowiedziami w stylu „ale przynajmniej jest dynamicznie” lub „musisz wczuć się w rozgrywkę i poczuć emocje”, czym maskowano toporną mechanikę wraz ...

Pulsar 2849, czyli nowa gra Vladimira Suchego o eksplorowaniu przestrzeni kosmicznej, polega głównie na zarządzaniu kośćmi. Hit zeszłorocznych targów w Essen, który całkiem szybko pojawił się też na polskim rynku. No i wreszcie gra w kosmosie, która mi się podoba! Dlaczego się przełamałam, polubiłam, a nawet z chęcią do niej wracam, choć wymaga czasu i odpowiedniego towarzystwa? Sprawdźcie sami.

Anno Domini 1666 czyli Roku Pańskiego 1666 bohaterowie Sienkiewicza spotkali bohaterów Dumasa. Czy się polubili? Czy D’Artagnan wyzwał Wołodyjowskiego na pojedynek, żeby przekonać się kto jest lepszym szermierzem? Czy Zagłoba przepił Atosa i wmówił mu, że jest jego wujem? To warto sprawdzić!

Kiedy Santa Maria wypływała na szerokie wody morza Atlasa w poszukiwaniu drogi do Indii, Krzysztof Kolumb najprawdopodobniej nie przypuszczał, że przyjdzie mu odkryć nowy kontynent. Kiedy pierwszy raz rozkładałam Santa Maria na stole nawet nie podejrzewałam, że siadam do mięsistego euro...

Santa Maria to gra, którą zainteresowałam się głównie dlatego, że nie jest to typowa pozycja wydawana przez wydawnictwo Granna. Do tej pory gry rodzinne i dla dzieci, a teraz średnio-zaawansowane euro przeznaczone dla bardziej zaawansowanych graczy. Przekonały mnie też kostki i okładka, która jest naprawdę ładna (choć nie wszyscy się z tym zgadzają). Czy Santa Maria trafiła ostatecznie w mój gust? Sprawdźcie sami!