Gry dla dzieci

Od kilku miesięcy organizuję w przedszkolnej grupie mojego synka – Mądre Sowy (5 – latki), cotygodniowe spotkania z grami planszowymi. Po ograniu gier z naszej kolekcji, postanowiłem spróbować przetestować na nich kilka gier otrzymanych do recenzji. Planuję, że będą to krótkie recenzje oparte na schemacie zasady gry – wrażenia, którymi podzieliły się ze mną lub które zaobserwowałem u dzieci – moje uwagi. Cykl ten nazwę Mądre Sowy przy planszy, a w dzisiejszej premierowej części opiszę Ciasteczkowe Potworki od wydawnictwa Fox Games.

Wszyscy chyba pamiętamy bierki. Prosta gra z dzieciństwa, gdzie z rozrzuconych na bezładny stos najczęściej plastikowych patyczków należało wyciągać pojedyncze egzemplarze, najlepiej takie, które zapewniały najwięcej punktów, będąc równocześnie najtrudniejsze do wyciągnięcia ze względu na umieszczone na nich haczyki. (Pamiętam, że jako dziecię nie załapałam tej zależności.) Jeśli podczas tej czynności poruszyliśmy chociaż o milimetr jakikolwiek inny patyczek, nasz ruch się kończył i przychodziła kolej następnego gracza. Dlaczego przytaczam reguły jednej z najprostszych i najpopularniejszych gier na świecie? Chyba tylko po to, aby, idąc na skróty w opisie recenzowanej gry, wypunktować różnice pomiędzy standardowymi bierkami a zręcznościową grą wydawnictwa Spaghetti, ...

What’s up? Dennis Kirps, Jean-Claude Pellin. Wydane przez Strawberry Studio. Będzie wydane przez Games Factory Publishing pod tytułem No co tam?. Lekka gra dla 2-4 graczy.

Spostrzegawczość z kameleonem Leonem to dość oryginalna, choć bardzo prosta, gra. Już na pierwszy rzut oka wyróżnia się spośród innych gier dla dzieci, a gdy otworzymy magiczną teczkę, jest już tylko bardziej zaskakująco.

Do mojej świetlicy trafiły już w tym roku nowe kolorowe pudełka. Jednymi z pierwszych były: Gdzie raki zimują? oraz Omnibus wydawnictwa Granna. To dwie podobnie do siebie propozycje quizowe, które łączy ponadto przenośny i kompaktowy format podróżny. Zabawa w pytania i odpowiedzi jest, co prawda, stara jak świat, ale zawsze można spróbować nieco ją ubarwić, dodając jakiś strategiczny element mechaniki. Czy zatem niedawne propozycje tego topowego wydawnictwa poszerzą nam quizowe horyzonty?

Wszyscy chyba pamiętamy Faunę, grę wiedzową o zwierzętach. Nie tylko wymagała ona znajomości zwierzaków, ich naturalnego środowiska i wymiarów, ale także w bardzo sprytny i przyjemny sposób włączała do tego konkursu na największego mądralę element strategiczny i mechanikę worker placement. Planeta zwierząt (z serii IQ Granna) korzysta z tego dziedzictwa pełnymi garściami, ale nie jest w żaden sposób kalką, klonem ani  przeróbką wielkiej poprzedniczki. Planeta poszła po prostu przetartym szlakiem, który pozwala dzieciom podobnie w bardzo przyjemny sposób poszerzyć swoją wiedzę i katalog zwierzątek.

Dziś bez zbędnych wstępów – chcę Wam opowiedzieć o bardzo sympatycznej grze rodzinnej – Dr Eureka od wydawnictwa Bard. Zapraszam do lektury!

Bardzo lubię gry na szybkość i spostrzegawczość. Ci, którzy od czasu do czasu czytają moje recenzje, z pewnością już zdążyli to zauważyć. Dziś zaprezentuję Wam kolejny tytuł, który dołączył do mojej kolekcji gier postdobblowskich (czyli takich, które odkryłam po zakochaniu się w Dobble). Przed Państwem Gobbit: Angry Birds.

Zacznę od anegdotki. Odwiedziliśmy razu któregoś kolegę, który, poza kilkoma cięższymi tytułami,  pokazał nam grę dla dzieci. Po kilku minutach zwyczajowych uprzejmości zasiedliśmy do gier – my przy stole, dzieci na podłodze. W czasie, kiedy dorośli spokojnie grali przy stole w Alchemików, maluchy bawiły się na podłodze w grę o piratach. Partie w Alchemików bywają długie (szczególnie na 4 osoby), a mimo tego dzieci praktycznie nam nie przeszkadzały ciągle zajmując się swoją rozgrywką. Stwierdziłem więc, że gra musi być świetna, skoro zajęła naszym potomkom tyle czasu. Niestety pamięć bywa ulotna i nazwa gry szybko wyleciała mi z głowy, ale zapamiętałem ...

Po raz drugi ostatnimi czasy mam przyjemność przedstawiać Wam finalistę tegorocznej nagrody Spiel des Jahres. O ile jednak ostatnim razem była to gra nominowana w kategorii Zaawansowana Gra Roku (Wyspa Skye), o tyle prezentowany w tej recenzji tytuł ubiegał się o laur Dziecięcej Gry Roku. Jak już wiadomo, ostatecznie Leo wybiera się do fryzjera uległ Stone Age Junior. Nie zmienia to jednak faktu, że gra może być warta naszej uwagi, w sytuacji kiedy chcemy sięgnąć po tytuł, w który mogłyby pograć  nasze pociechy.