Gry dla dzieci

Kojarzycie bajkę o żubrze Pompiku? Leci ona od listopada na TVP ABC i składa się z 13 odcinków opowiadających o perypetiach młodego żubra z Puszczy Białowieskiej.  Ja przyznam, że nie kojarzę, mój syn też nie. Być może dlatego, że jest to bajka w starym stylu, który znam z mojego dzieciństwa, Bez efektownych grafik, przemocy czy głupkowatych żartów, jak konkurs bekania. Tak więc bajki nie kojarzymy, znamy za to grę planszową, bo ostatnio jeden egzemplarz przysłał nam do recenzji Egmont.

Ostatnie spotkanie przed wakacjami Mądre Sowy poświęciły dwóm grom od wydawnictwa Egmont z serii Rodzinka wygrywa – Mali detektywi i Wyprawa do babci. Obie gry są autorstwa jednego pana – Jima Deacove, obie to gry kooperacyjne, obie też są przeznaczone dla dzieci już od 3 roku życia. O czym są i jak sprawdziły się w przedszkolu? Zapraszam do recenzji.

O serii Kieszonkowiec pisała już na naszych łamach Joasia w niedawnym tekście o częściach serii traktujących o matematyce i logice. Ja dziś przedstawię Wam te, które uczą nas języka angielskiego. A dokładniej – trzy części. Bo tych o języku królowej Elżbiety jest jeszcze kilka, ale nie miałam okazji ich sprawdzić.

Pojutrze poznamy laureatów tegorocznych nagród Spiel des Jahres i Kennerspiel des Jahres. Kilka tygodni temu dowiedzieliśmy się natomiast która gra została zdobywcą Kinderspeil des Jahres 2017, czyli nagrody najlepszej gry dziecięcej 2017 roku w Niemczech. Tym razem miano to przypadło grze zręcznościowej, wydanej w 2016 roku przez łotewskie studio Brain Games – Ice Cool. Laureatem zeszłorocznej edycji nagrody była gra Stone Age Junior. Mimo wielkiego sentymentu i sympatii jakimi darzyłem oryginał, dziecięca Epoka Kamienia (stanowiąca de facto wariację na temat gry memo) nie przypadła mi szczególnie do gustu. Z Ice Cool miało być inaczej, bo zanim otrzymałem swój egzemplarz recenzencki zdążyłem ...

Dawno nie zdarzyło się, abym trzymała w swoich rękach grę dla aż tak małego odbiorcy. Tomcio, który tak grzecznie robi porządki w całym domu (!) jest przeznaczony dla najmniejszych graczy, od 3 lat wzwyż. Aczkolwiek to „wzwyż” kończy się gdzieś w okolicach 7 lat maks.

Poznajcie Carlosa. Biedak z niewiadomych przyczyn trafił na bezludną wyspę. Na dodatek nie umie pływać, a wokół wyspy krążą piranie. Na szczęście Carlos ma nas – graczy. Niczym opaczność czuwamy nad tym, żeby Carlos nie wpadł do wody, ani żeby nie stał się pokarmem dla wygłodniałych rybek. Czuwamy, żeby Carlos nie zginął … A przynajmniej nie w naszej kolejce, bo wtedy dostaniemy punkt karny lub nawet przegramy rozgrywkę. Ach, ci bogowie i ich zabawy ze śmiertelnikami.

W ostatnim czasie na stołach Mądrych Sów królowały zdobyte na Warszawskich Targach Książki Cukierki od wydawnictwa Granna. Kto zdobył ich najwięcej, czy były smaczne i czy dzieci nie rozbolały brzuchy od nadmiaru słodyczy? Przekonajcie się czytając niniejszą recenzję.

Od kilku już miesięcy do przedszkola nie przyniosłem żadnej nowej gry. Co prawda „stare” tytuły wciąż dawały radę i dzieciaki w dalszym ciągu chętnie sięgały po Zwierzaki Cudaki, Ciasteczkowe potworki czy Potwory do szafy, ale wyraźnie widać było, że przydałby się lekki powiew świeżości. Z pomocą przyszło mi wydawnictwo Granna, które przysłało do recenzji jedną ze swoich ostatnich nowości wydawniczych – grę Frogi.

Niedawno do mojej szkoły przyszła niezapowiedziana paczuszka. Dzieci z zaciekawieniem przyglądały się jak rozpakowuję kurierską przesyłkę, a gdy ich oczom ukazała się nowa gra, pisnęły z radości. Nowych gier przecież nigdy za dużo! Do gry dołączony był jeszcze sympatyczny gadżecik w postaci miniaturowego modelu samochodu syrenka, który jednak nie znalazł u dzieci większego poklasku, w przeciwieństwie do mnie – osoby, która w niejednej syrence chleb jadła ;) Grą, którą firma Egmont nieoczekiwanie sprezentowała podopiecznym mojej świetlicy, była Polska Luxtorpeda z superaśną lokomotywą na okładce.

„Dobra gra w dobrej cenie” to sympatyczna seria pomyślana przez wydawnictwo Egmont, aby wprowadzać na rynek gry bardzo proste i bardzo tanie, a jednak ciekawe i po prostu – dobre. Seria, licząca jak na razie 14 części, idealnie nadaje się do wprowadzania w świat gier dzieci i niegrających rodzin. Elementy nie są może super wytrzymałe, ale zawsze przyjemne, kolorowe i czytelne. Gry serii bazują na znanych mechanizmach, odpowiednio jednak zmodyfikowanych lub urozmaiconych. I tak, w grze Na Ratunek mamy do czynienia z klasycznym memory, w którym jednak odnajdywane pary są niesymetryczne. Hmmm, co to znaczy?