Essen Express

Czarna Bandera - Droga do niesławy to polska wersja gry Ruthless, która zostanie zaprezentowana na tegorocznych Targach w Essen. Gra łącząca ze sobą deckbuilding, pokera i piracką tematykę.

Jednym z bardziej wyczekiwanych przeze mnie dodatków na Spiel ‘17 byli Agenci Wenecji. W grze Marco Polo zakochałem się od pierwszego wejrzenia, mini dodatek pogłębił ów afekt, stąd oczywiste było, że z większym rozszerzeniem będę bardzo chciał mieć rendez-vous. Dodatek to dwa moduły, które mogą być użyte niezależnie. A do tego komponenty dla piątego gracza (brawo!) oraz trochę nowinek: postacie, karty dużych i małych miast, kontrakty oraz karty celów.

Kiedy śnię (When I dream) to gra, która była wyjątkowo oryginalnie promowana w Essen. Po halach snuli się osobnicy w piżamach i szlafmycach oraz z poduszką pod ręką, którzy zasypiali dosłownie wszędzie: na podłodze, na ramieniu jakiejś osoby, na torbie z grami itp. A wszystko po to, aby zwrócić uwagę na ten właśnie tytuł.

Z pewną rezerwą podochodzę do pierwszych gier nieznanego autora. Fabio Lopiano nie miał przed Calimalą na koncie żadnego tytułu. Do ostrożności zachęcał również niemiecki styl oprawy graficznej (kochany Harald Lieske…), w której na pierwszy plan wysuwają się koślawe bohomazy oraz nijakie, smętne kolory. Wiedziałam również, że sugerowany klimat florenckiego kupiectwa będzie tylko… sugerowany. Moja nadzieja na suchą pustynię nie została zawiedziona. Czy wszystkie te wątpliwości padają pod naporem nowatorskiej bądź przynajmniej ciekawej mechaniki?

Nowość od Adama McIvera, autora niebanalnej mikro-gry Coin Age. W Ex Libris rywalizujemy o tytuł najlepszego bibliotekarza w mieście. W tym celu zdobywamy najbardziej pożądane egzemplarze do naszej kolekcji, dbamy o unikanie ksiąg zakazanych, zwracamy uwagę na stabilność naszych półek, układamy całość zbiorów w kolejności alfabetycznej i numerycznej, a także spoglądamy na rozwijające się kolekcje rywali. Za pomocą różnorodnych akcji oraz zdolności specjalnych postaramy się ułożyć taki set bibliofila, który zadziwi niejednego zwolennika przewracania kartek.

L’Arbre to kolejna w tym roku gra o wzrastaniu drzewa. O ile jednak Photostynhesis opowiada o całym lesie, w tej grze zajmujemy się jednym konkretnym drzewem. Czy emocje w takiej grze są porównywalne z obserwowaniem rosnącej rośliny?

Jeden z największych hitów ostatniego Essen wita nas ilustracją Klemensa Franza, na której znajdziemy to, co na wielu wcześniejszych ilustracjach Klemensa Franza. Rolników i zwierzęta gospodarskie. Jeden z najbardziej nieoryginalnych tematów, jakie może mieć gra planszowa. Co zatem w Clans of Caledonia jest tak ciekawego, że przyciągnęło uwagę sporej rzeszy graczy?    

Gra, która niedługo trafi do graczy w polskim wydaniu, a w którą zagrałem w czasie Pionka jeszcze w wersji oryginalnej. Problemu nie było, bo komponenty są zupełnie niezależne językowo. A przyjemność z gry bardzo duża. (O grze pisała też już wcześniej Veridiana w Cotygodniku).

Tym razem w Essen Express gra, która miała swoją premierę na tegorocznym Essen, ale niemal w tym samym okresie odbyła się jej polska premiera, za sprawą debiutującego na rynku wydawnictwa Przystań Gier.

Altiplano to jedna z najczęściej wspominanych gier tegorocznego Essen. Miałem okazję, i przyjemność, zagrać w nią w czasie tegorocznego Pionka. Co prawda pełny pięcioosobowy skład, to pewnie ostatnia taka moja partia, ale gra przypadła mi do gustu i na tym chciałbym się skupić. Pod pewnymi względami przypomina Kawernę (mnóstwo typów surowców i produktów), pod innymi Orlean (ale to przecież ten sam autor), a pod wieloma wieloosobowy pasjans. Przy czym od razu podkreślę, że ten pasjans (czyli minimalna interakcja) jest na tyle wciągający, że grającym jedne napoje ostygły, a inne się ogrzały – tak nas to wciągnęło!