Dodatki

Brzdęk!… i wszystko jasne. Fenomenalny deck builder, w którym budowę solidnej partii musimy łączyć ze sprytnym poruszaniem się po planszy. Wśród pułapek, nieostrożnych ruchów i fajnych zdolności kart, znajdziemy również morze dobrego, przaśnego humoru. Wiadomo było, że prędzej czy później doczekamy się jakichś dodatków. Teraz przyjdzie nam się zmierzyć z mrocznymi tajemnicami Egiptu. Wiecie mumie, sarkofagi i te sprawy. Pytanie jest naturalnie jedno – czy warto zasiąść do Brzdęka! od Lucrum Games w nowym klimacie?

Preludium, wydanym w 2018 roku jest trzecim dodatkiem do Terraformacji Marsa i pomimo swojego niewielkiego rozmiaru, wprowadza do rozgrywki interesujące zmiany, które dają grającym porządnego „kopa technologicznego” już na początku rozgrywki i nadają jej większego tempa.

W maju na polski rynek, za sprawą wydawnictwa Fox Games, trafił dodatek do Sagrady o wdzięcznym podtytule Jeszcze więcej szkła. Dodatek ten zaoferował graczom nowy wariant – Prywatny zasób gracza, dodatkowe karty celów, narzędzi i witraży oraz możliwość rozgrywki do 6 graczy.

Kingdomino to moja ulubiona gra. Cenię ją sobie za prostotę zasad oraz za świetne wykonanie. Samo budowanie królestwa – jak to budowanie, ale mechanizm wyboru płytki (jeśli zdecyduję się na „lepszą” płytkę, w następnej turze będę mieć mniejszy wybór) jest tak dobry, że zachwyca mnie swoją elegancją wciąż i niezmiennie.

„Zdobycie Marsa było zaledwie początkiem podboju Układu Słonecznego. Czas na Wenus!„. Wenus jest drugim w kolejności dodatkiem do Terraformacji Marsa autorstwa Jackoba Fryxeliusa, który ujrzał światło dzienne w 2017 roku. Rozszerzenie oddaje w ręce graczy wszystkie narzędzie potrzebne do terraformacji Wenus, a co za tym idzie, uczynienie jej zdatną do zamieszkania przez rasę ludzką. Wprowadzone zostają nowe zasoby, dodatkowa faza rozgrywki i – co najważniejsze – plansza przedstawiająca powierzchnię tytułowej planety, wraz ze wszystkimi jej dobrodziejstwami.

Na koniec tego dość przypadkowego cyklu „dodatki do moich ulubionych planszówek” przyszło mi zrecenzować dwa rozszerzenia do Najeźdźców z Północy wydane (po niemałych tarapatach) przez upadające Games Factory. Przyznam, że na dodatki te czekałem chyba najbardziej (pewnie dlatego, że i najdłużej). W końcu zarówno Pola chwały jak i Hala bohaterów trafiły na moją półkę, a pod koniec lutego wylądowały również na stole. Pograłem najpierw z jednym dodatkiem, potem z drugim, w końcu z oboma naraz i … no cóż – uczucia mam nieco mieszane. Przekonajcie się jednak sami.

W ciągu ostatniego półrocza mam duże szczęście do recenzowania dodatków moich ulubionych gier.  Zaczęło się od rewelacyjnej Concordii: Salsy, później była rewolucyjna Wyspa Skye: Wędrowiec, który z gry lekkiej zrobił grę prawdziwie zaawansowaną. Niedawno przyszło mi zrecenzować Kakao: Diamenty, dodatek o tyle ciekawy, że wprowadzający opcję łączenia wszystkich modułów w wielką grę. W końcu wpadło mi w ręce 7 Cudów Świata: Armada, czyli rozszerzenie do absolutnego hitu mojej kolekcji planszówkowej. Czy gra, która i tak otrzymałaby ode mnie 10/10, potrzebuje, żeby coś jeszcze w niej zmieniać? I czy będą to zmiany na lepsze?

Kakao: Diamenty – drugi dodatek do Kakao, podobnie jak Czekolada, wprowadza do podstawowej rozgrywki cztery modularne rozszerzenia. Są nimi Kopalnia kamieni szlachetnych, Drzewo życia, Łaska cesarza i Nowi pracownicy. Jak te rozszerzenia sprawdzają się na tle podstawki i czy warto w nie inwestować? Postaram się odpowiedzieć na te pytania.

Już niedługo za sprawą wydawnictwa FoxGames na sklepowych półkach pojawi się cała rodzinka gier domino w wersji Bruna Cathali. A zatem powraca Kingdomino i po raz pierwszy na polski rynek wkracza, moim zdaniem jeszcze lepsze, Queendomino oraz dodatek do obu tych gier Era Gigantów. Ja już nie mogę się doczekać, bo to jedne z moich ulubionych gier i  jestem wielką fanką całej serii. Dziś chcę Wam przedstawić szybki rzut oka na dodatek.

O Wyspie Skye pisałem już prawie 2 i pół roku temu. Wówczas oceniłem ją na 9/10. Od tego czasu rozegrałem co najmniej trzy razy tyle partii, co jak na grę, która „nie jest do recenzji” jest wynikiem imponujący. I jakbym miał więcej czasu grałbym w nią jeszcze częściej, bo to dla mnie gra wyśmienita, znajdująca się TOP 10 moich ulubionych tytułów. Z wielką przyjemnością przyjąłem więc propozycje opisania rozszerzenia Wyspa Skye: Wędrowiec, mimo że recenzować dodatków co do zasady nie lubię.