Felietony

Na blogu Adama Folko Kałuży można już przeczytać pierwszy odcinek z serii wpisów poświęconych trwającym właśnie w Norymberdze  62. Międzynarodowym Targom Zabawek. W zamierzeniu mają to być pisane na bieżąco podsumowania kolejnych dni targów, na których gości on na zaproszenie wydawnictwa Granna i prezentuje swoja kolejna grę  Qubix. Obszernego sprawozdania Folka możecie spodziewać się na GF po jego powrocie, a teraz zapraszam do śledzenia targów „na gorąco”.

-Co tu dają? -Nic nie dają! Na znajomego czekam. -To ja też poczekam. Stanisław Bareja, Zmiennicy Nigdy bym nie przypuszczał, że gra planszowa Kolejka będzie miała swoje medialne pięć minut. Moja gra najbardziej znaną polską planszówką na świecie, o której napisały media w ponad 140 krajach?! Nikt się nie spodziewał, że w ciągu kilku dni informacje o Kolejce pojawią się na kilkudziesięciu tysiącach witryn internetowych miedzy innymi: BBC, CNN, Der Spiegel, The Telegraph i Corriere della Serra. Z pewnością mamy do czynienia z jakimś dziwnym kolejkowym fenomenem, który czeka na swoje wyjaśnienie. Gracze mogą być ciekawi jak powstawała gra Kolejka ...

Dzisiaj jest ostatni dzień 2010 roku. Z tej okazji w imieniu całej redakcji chciałbym złożyć Wam serdeczne życzenia na nadchodzący 2011 rok. Mam nadzieję, że będziecie mieć w nowym roku dużo czasu na planszówki z rodziną i przyjaciółmi (a także odpowiednio grube portfele na ich zakup ;) ), a nasze ukochane hobby będzie kwitło, a rok będzie obfitować w mnóstwo hitów. Część redakcji i współpracowników z tej okazji przygotowało podsumowanie mijającego roku. Część drugą tego podsumowania usłyszycie w drugiej połowie stycznia w Planszostacji.

W najbliższy weekend w Gliwicach, w Młodzieżowym Domu Kultury odbędzie się XV edycja Pionka, najstarszej w Polsce imprezy poświęconej grom planszowym. Fani planszówek na pewno nie raz i nie dwa słyszeli o niezwykłym gliwickim Pionku, o wspaniałej imprezie, gdzie ludzie uśmiechnięci, serdeczni, dzielą swoją pasje. Być może nawet rozważaliście przyjazd na imprezę. Cóż, kiedy kraj śniegiem zasypany, wszędzie zawieje i zamiecie, decyzja o tym, by wybrać się do Gliwic nie jest prosta. Rzucam więc śnieżycy wyzwanie.

Essen – mekka każdego kto kocha planszówki (a nawet wystarczy że tylko lubi). Dziesiątki wydawców, setki nowych gier, tysiące ludzi. W tym roku było mi dane tam pojechać. Na targach wystąpiłem w wielu rolach (głównie jako autor gry planszowej Magnum Sal) więc pomyślałem, że pozwolę sobie, podzielić się z Wami moimi wrażeniami i spostrzeżeniami na temat Spiel.

Byłem pewien, że nienawidzę Strongholda gdzieś pod koniec lipca 2009, tuż po zakończeniu wszystkich cholernych wielomiesięcznych testów. Miałem tej gry serdecznie dość. Nienawidziłem jej. Kilka tygodni później – gdy zaczęły się jazdy absolutnie bez trzymanki podczas produkcji gry – nienawidziłem go jeszcze bardziej. Na dźwięk słowa Stronghold zamierało mi serce. Miałem dość telefonów z drukarni, z Rebela, z firmy. Oczywiście tak naprawdę nic wtedy jeszcze nie wiedziałem o nienawidzeniu Strongholda. Dopiero w Essen poczułem co znaczy nienawidzić tej gry.

Po raz kolejny los spłatał figla. Przeglądam zapowiedzi na Essen 2010 i widzę, że pojawią się przynajmniej trzy gry o tematyce winiarskiej. Gdy zasiadałem do Bazyliki, nie było jeszcze Filarów Ziemi, a dopiero co się pojawił Caylus. Gdy prace nad grą były już bardzo zaawansowane, pojawiły się dodatek do Filarów i dwuosobowy Duell der Baumeister, czyli Pojedynek budowniczych w tym samym uniwersum. Ostatecznie Basilica stała się „kolejną grą” i zapewne będzie musiała trochę popracować łokciami, zanim zajmie wygodne miejsce pomiędzy starszymi i dobrze sytuowanymi kolegami. Jak wiecie, za tydzień kolejna gra o budowie katedr zadebiutuje na kolejnych targach Spiel w ...

Z początku prototyp nie działa. Jest paskudny, nudny i wiecznie się wiesza. Żeby znaleźć ludzi chętnych do gry i testowania trzeba się sporo napocić. Kumple migają się, uciekają, wolą grać w gry, które mają na półkach. Potem, po kilku miesiącach pracy prototyp wreszcie działa. Nie wiesza się. Jesteś z niego zadowolony, wiele tygodni, może miesięcy pracy i wreszcie jest – twoja gra działa. Zaczynasz myśleć o wysłaniu prototypu do wydawcy. Stop. Zanim to zrobisz, trzeba odpowiedzieć na dwa pytania. O pierwszym pisałem poprzednim razem. Dziś drugie.

W poprzedniej części historii powstawania gry K2, opisałem ewolucję aklimatyzacji i ruchu. Dzisiaj chciałbym bliżej przedstawić pozostałe elementy gry. Piotrowski i Kukuczka ruszyli 4 lipca i szli szybko. 7. założyli obóz na wysokości 8200 metrów pod dwudziestopięciometrowym progiem skalnym […] pokonanie bariery zajęło im cały dzień, przy czym prowadził Kukuczka, jak zresztą podczas całej wspinaczki. Zostawili namiot, śpiwory oraz palnik i następnego dnia (8 lipca) zdobyli szczyt przy silnym wietrze i słabej widoczności.

Z początku prototyp nie działa. Jest paskudny, nudny i wiecznie się wiesza. Żeby znaleźć ludzi chętnych do gry i testowania trzeba się sporo napocić. Kumple migają się, uciekają, wolą grać w gry, które mają na półkach. Potem, po kilku miesiącach pracy prototyp wreszcie działa. Nie wiesza się. Jesteś z niego zadowolony, wiele tygodni, może miesięcy pracy i wreszcie jest – twoja gra działa. Zaczynasz myśleć o wysłaniu prototypu do wydawcy. Stop. Zanim to zrobisz, trzeba odpowiedzieć na pytanie.