Wśród wielu rozbudowanych i złożonych gier zawsze miejsce w mojej ludotece znajdzie się na proste, sprytne gry. Szczególnie będą to gry abstrakcyjne oraz karcianki. Dzięki spotkaniom z innymi graczami na konwentach i bardziej osobistych kontaktach poznaję nowe gry, które proponuje gospodarz albo inicjator rozgrywki. Jakiś czas temu w taki właśnie sposób niezwykle gościnny krakowski kolega Legun zapoznał mnie z grą o swojskiej nazwie Flisacy. Dopiero po chwili dotarło do mnie, że to domowa nazwa na samoróbkę gry No, thanks! Partia, kolejna, znów… Dlaczego o tej grze nic wcześniej nie słyszałem?

Krakowskie wydawnictwo Albi Polska ogłosiło wydanie w najbliższych miesiącach dwóch nowych gier.

Jak wszędzie, także i wśród gier trafiają się takie, które mają pecha. Ciekawy pomysł zostaje ubrany w specyficzne szaty, opracowanie graficzne bywa mylące, promocja spóźniona… W efekcie niezła gra przechodzi niezauważona. Kilka lat temu panowała powszechna dinomania. Wywołał ją, pełen niesamowitych efektów komputerowych, Park Jurajski S. Spielberga i powstające na całym świecie parki rozrywki związane tematycznie z dinozaurami. Osoby, które mają kontakt z dziećmi (choćby kupując im prezenty) pamiętają zalew dinogadżetów.

Zabawy z zagadki, wyzwania, sprawdzanie swoich możliwości fizycznych, intelektualnych czy artystycznych to element towarzyszący ludzkości od zawsze. Czasem bywa to próba o najwyższej powadze mająca potwierdzić przekroczenie jakiegoś umownego progu, często – zwłaszcza w obecnych czasach – jest to element generujący właśnie dobrą zabawę. Ostatnio trafiła do mnie gra Alias – Wielki zakład krakowskiego wydawnictwa Albi Polska, która jest pod kilkoma względami podobna do innych gier imprezowych, czyli Activity oraz iKNOW. Są one oczywiście z innej kategorii, ale pewne podobieństwa można znaleźć. Mam nadzieję, że niniejsza recenzja pomoże Wam, którą z nich wybrać do swoich zbiorów.

W gliwickim środowisku graczy przyjęte jest, by odrzucać sugestie autorów reguł o ukrywaniu tych informacji, które są powszechnie dostępne. Zamiast bawić się w memo można się wówczas skupić na poważnym graniu. Przykładem niech będzie Eufrat i Tygrys. Kafle tajnie losowane są nadal tajne. Natomiast kostki jawnie zdobywane też powinny być – po gliwicku – jawne, bo przecież można sobie notować, kto i ile ich zdobył. Pierwszy kontakt z takim stylem grania jest szokujący – jakże to mam ujawniać swoje tajne zasoby? – ale po chwili zastanowienia i grania, można przyznać rację gliwiczanom.

Wśród zapowiedzi znanego wydawnictwa HUCH! & friends (a pewne poszlaki wskazują, że także rosyjskiego wydawnictwa Zwiezda) na 2014 rok znajduje się gra logiczna Azteka. Takich gier (przynajmniej dla mnie) nigdy za mało… Postanowiłem rzucić okiem na ten tytuł i podzielić się pierwszymi wrażeniami z Czytelnikami GamesFanatic.pl.

Wydawnictwo Bard.pl uważnie śledzi – jak i kilka innych wydawnictw – rynek nowości i od czasu do czasu serwuje nam ciekawy tytuł w polskiej wersji. Początkiem tego roku mieliśmy okazję zapoznać się z polską wersją bardzo interesująco zapowiadającej się gry. Gry cywilizacyjne, czyli w różnym stopniu nawiązujące do klasycznego hitu gier komputerowych – Civilization – cieszą się stałym uznaniem sporego grona miłośników planszówek. Ich rozmach i wszechstronność przyciągają strategów potrafiących poświęcić długie godziny na realizację precyzyjnie przygotowanych planów. Czy pomysł, aby gra tego typu trwać miała zaledwie 8 minut da się z tym pogodzić?

Rok 2012 pod wieloma względami należał do gry Tzolk’in: Kalendarz Majów. Chwytliwy temat nakręcany przez medialny szum wokół tzw. końca kalendarza Majów został wyjątkowo solidnie wkomponowany w świetną mechanikę o wielu nowatorskich elementach. Gra zdobyła wiele wyróżnień i, co najważniejsze, wielkie uznanie wśród społeczności graczy. Wystarczy przejrzeć galerię fantastycznie dopieszczonych kół stanowiących główny mechanizm planszy. Równocześnie mocno rozwinął się ruch turniejowy, przede wszystkim poprzez portale oferujące rozgrywkę online. Wypracowane w czasie tych zmagań strategie stworzyły wrażenie, że gra jest mocno przeliczalna. Spotkałem się z opiniami i obserwacjami, że wśród zaawansowanych graczy zdarzały się poddane partie po pierwszych kilkunastu ruchach, gdy ...

Dżungla to gra, co do której krąży wiele niepewnych informacji. Podobno pochodzi z Chin, ale są i tacy, którzy sugerują zastosowanie w tym przypadku zabiegu marketingowego. Być może wywodzi się od jakiejś innej gry logicznej, a w takiej formie dotarła do anglosaskiego kręgu kulturowego. Z drugiej strony mogła być pierwowzorem innych klasycznych już gier planszowych, takich jak Stratego, czy jego polska odmiana Manewry morskie. Niezależnie od prawdziwości powyższych pogłosek Dżungla to ciekawy przykład do analizy zjawiska określanego mianem – nowoczesne gry planszowe.

A na nim stoisko Wydawnictwa G3, gdzie będzie można zagrać i pokazać innym nowoczesne gry planszowe o tematyce przyrodniczej. Świetna okazja do promocji zarówno nauki, jak i gier planszowych! Zapraszamy na spotkanie z Darwinem, Ewolucją, Rojem, i innymi tytułami. Szczegóły na plakacie…