Wszystkiemu winien jest Cedric. W roku 2008 spotkaliśmy się w hotelu w Essen – dwóch ludzi z Portalu i trzech ludzi z IELLO i rozmawialiśmy o naszych planach wydawniczych. Opowiedziałem wtedy mniej więcej o jakiej grze myślę i co chcę zaprojektować – opowiedziałem im o Strongholdzie. To był październik 2008, absolutny początek prac nad grą. Mówiłem o masach wojsk, hordach szkieletów, czy orków szturmujących twierdzę.

Trzy tygodnie po tym, jak Browarion z Grzechem wzięli ode mnie prototyp 51 Stanu mamy wreszcie możliwość spotkać się i wymienić na żywo spostrzeżeniami. Oni mieszkają we Wrocławiu, ja w Gliwicach, dzieli nas prawie 200 kilometrów, jedyny kontakt jaki mamy to Skype. Ale wreszcie jest Pionek, zlot fanów gier, spotkaliśmy się i możemy zagrać razem. – Kupcy są zbyt potężni – mówi Browarion na wstępie. – Wygrywają cały czas. – Możliwe. Po to właśnie dałem wam talię, by testować. Ja nic takiego nie dostrzegam, ale może znaleźliście sposób gry kupcami, który prowadzi do zwycięstwa. Siadamy i gramy. Bierz kupców.

Mam 30 kart. Każda karta u góry jest umazana czerwoną akwarelką, a u dołu niebieską. Na środku każdej karty piórem napisałem jej nazwę. Jedna karta nazywa się Wartownia, inna to Stacja benzynowa, kolejna to Bunkier. Biorę te trzydzieści kart i idę z nimi do klubu gier planszowych w Gliwicach.

Miałem masę notatek. Szkiców reguł odrzuconych podczas prac nad Strongholdem, bo były zbyt skomplikowane, bo robiły zamieszanie, bo coś trzeba było wywalić – gra i tak była już piekielnie trudna. Kiedy w Essen pytano mnie, czy mam pomysły na dodatek, ze spokojem mówiłem, że tak, całą masę.

Wpadam do domu, rzucam w kąt teczkę i biegnę do biurka, po kartki. „Tata, tata!” dobiega mnie z kuchni głos Leny. Tup tup przez przedpokój i córa łapie mnie za nogę. „Merry, weź ją!”, krzyczę w stronę kuchni i przekazuję dzieciaka mamie. „Może byś choć powiedział dzień dobry?!” słyszę. „Nie ma mnie.” odpowiadam i wpadam do pokoju dzieciaków. „Nina, daj mi farbki, szybko!”, rzucam i wbiegam do łazienki po wodę. „Tata, tata!” słyszę z kuchni. „Nie ma mnie!” krzyczę. Zabieram farbki, kartki, pędzelek, wodę i dopadam do stołu.

Oficjalnie potwierdzamy, że na Essen obok 51 stanu szykujemy dodatek do Strongholda – rozszerzenie, które przenosi akcję gry na ziemie ogarnięte przez armię nieumarłych. Gracze otrzymają do rąk narzędzia, które pozwolą im na zupełnie nową rozgrywkę. 24 karty akcji Najeźdźcy, cztery nowe budynki w zamku, reguły strachu, rady dowódców, nowi bohaterowie i inne drobnostki znacząco odmieniają rozgrywkę.

To już oficjalne – 51 stan, nowa gra wydawnictwa Portal będzie miała swoją premierę na Essen 2010. Gra ukaże się w kilku wersjach językowych – na rynek polski trafi oczywiście edycja polska (napisy na kartach po polsku, polska instrukcja), poszczególne edycje będą miały osobno drukowane karty i instrukcje. Gra zostanie wydana w takim samym formacie jak m.in. Race for the Galaxy, czyli w jednym pudełku zawierającym ponad 100 kart, żetony, pomoce do gry. 51 stan nie jest karcianką kolekcjonerską, ani living card game, lecz tradycyjną, zamkniętą grą przeznaczoną dla 2-4 graczy.

Powoli dobiegamy do końca cyklu.  Wiecie już generalnie jak wygląda silnik Strongholda, przedstawiłem koncepcję akcji, Klepsydr, opowiedziałem o warunkach zwycięstwa. Za dwa tygodnie Pionek i każdy kto zechce będzie mógł zagrać w Stronghold i samemu zobaczyć jak te rozwiązania sprawdzają się w praktyce. Dziś nie będzie więc o mechanice gry. Będzie  jednak o czymś równie ważnym…