Tworzenie łąk i miast z kafelków, łączenie europejskich metropolii kolorowymi wagonikami, powolne i spokojne osadnictwo na do niedawna bezludnej wysepce – ileż można? Może by tak dla odmiany powojować? Zebrać sojusznicze wojsko, powiększyć armię o wojsko zaciężne i uderzyć na nieprzyjaciela. Uzbrojoną w miecz dłonią sięgnąć po tron!

Dawno, dawno temu mała grupa osadników postanowiła wybudować sławne na cały świat miasto. Wiedzieli, że miasto rozsławiają znajdujące się w nim ciekawe budynki, więc wybudowali muzea, szkoły, ratusze, kościoły, wieże strażnicze i karczmy. Niestety, w ich wspaniałym mieście brakuje jeszcze murów obronnych, dróg i rzeki. Szybko zorganizowano cztery ekipy budowlane pracujące w czynie społecznym, które podjęły się dokończenia miasta.

Otwieramy pudełko Jeżeli ktoś miał już w rączkach jakąkolwiek grę Days of Wonder, to wie czego się spodziewać. Dla tych co nie mieli: plansza jest bardzo ładna, kolorowa, czytelnie opisana (każde pomieszczenie po łacinie), na każdy stosik kart jest przewidziane miejsce itd., karty (dokładnie tak jak plansza) są ładne, kolorowe i czytelne. Figurki są precyzyjnie wykonane, ale te jednak nie za specjalnie mi się podobają – troszeczkę toporne, jakby wyciosane z kamienia (może tak miało być?), mogły by też być nieco większe. Do tego dzwoneczek – taki mały i ładny (i dzwoni).

Zapewne wielu spośród czytelników spotkało takie nieszczęście jak wdepnięcie w krowi placek. Wiązało się to zapewne z wypowiedzeniem wiązanki przekleństw oraz śmiechem wszystkich świadków zdarzenia. Podobne emocje czekają na uczestników tej ciekawej gry.

Już niedaleko. Za drzwiami czeka mnie chwała. – pomyślał Kron – Muszę tylko ominąć tą pułapkę. – Wyminął zręcznie ociekające jadem kolce i wybiegł radośnie z korytarza. Zamarł w pół kroku sparaliżowany. Oczyma wyobraźni zobaczył rozpieranego dumą władcę podziemi. Ogromny, ziejący pomarańczowym ogniem wąż patrzył na niego wyglądając, jakby się prawie uśmiechał…