Sceptycy twierdzą, że eurogry lata świetności mają już za sobą, zaś przyszłość zapewni punkty zwycięstwa (wraz z uznaniem=pieniędzmi graczy) temu, kto zgrabnie połączy dwa główne planszówkowe nurty tworząc „german style game” z klimatem rodem z ameritrashów. Ja w euro – moją pierwszą miłość – wierzę nadal. Z radością zasiadam do kolejnych propozycji nowych i starych twórców i choć dawno nie trafiłam na perełkę w stylu Caylusa, Agricoli czy Through the Ages, to na jednego autora zawsze mogę liczyć. Stefan Feld, bo to o nim (ku zgrozie niektórym członkom redakcji) mowa,  wydawniczo ostro ruszył do przodu i pod koniec i tak ...

Na każdą nową grę Wydawnictwa Portal czekam z niecierpliwością po mistrzowsku podsycaną przez marketingowego geniusza – Ignacego Trzewiczka. Na pierwszy rzut oka nigdy się nie zawodzę. Na drugi – zawsze. Gry te choć wydają się wychuchane, dopieszczone i zapięte na ostatni guzik jak własne dzieci przed wyjściem na mróz z czasem okazują się niedotestowane, z kulejącym balansem, wydane w sposób niedopracowany. Co zrobić? Nadal gry te lubię. Zapewniają emocjonującą a także wymagającą zabawę, nie sposób o nich zapomnieć. Zwłaszcza, że po roku od wydania pierwszej wersji – dostaję zawsze poprawkę, w której nic już nie zawodzi. Dodatek/nową wersję/osobną grę. Tak ...

  W ekipie GamesFanatic mamy zarówno Feldo-alegrików, jak i zagorzałych Feldystów. Grając w kolejne gry tego niezwykle pomysłowego Niemca zaczęłam na poważnie rozważać przyłączenie się do tych drugich. Choć na rynku nie brakuje abstrakcyjnych eurogier, gry Stefana Felda wyróżniają się wykorzystaniem ciekawych, nowatorskich pomysłów. Podobnie jest w przypadku jego najnowszej pozycji – osadzonego w świecie starożytnego Rzymu – Trajana.

Dziś ostatni dzień targów w Essen – impreza prawdopodobnie dogorywa, najgorętsze tytuły (o ile dotarły) już wyprzedane, pieniądze odwiedzających zbiorowo przekształciły się w pieniądze wystawiających, nic tylko się pakować (to dopiero wyzwanie!) i wracać do domu. A nam, tym w domach, pozostało oglądanie ostatnich już prezentacji na żywo w BGG TV.

Jeśli od trzech dni wglapiacie się w monitory swoich komputerów, z zapartym tchem śledząc BGG TV i kolejne prezentacje essenowych nowości, stanowczo doradzam przerwę (no może z małą przerwą w przerwie na rzut oka na Tournay). Jeśli jak każdy zdrowy (czyt. pracujący, nie podatny na essen-hype) człowiek, dotąd nie mieliście czasu i okazji oglądać relacji na żywo – zapraszam – zaczynamy tradycyjnie o 9 (miałam iść na przerwę, ale chyba doczekam do Tournay…)

To już trzeci dzień prezentacji gier na żywo na targach Spiel w Essen. Dziś w programie oprócz tego co wałkujemy już dwa dni (gry, gry, nowe gry!) także ceremonia wręczenia International Gamers Awards 2011 (szczęśliwi zwycięzcy to „7 cudów” Antoine’a Bauzy i „A Few Acres of Snow” Martina Wallace’a). Szczegółowy rozkład jazdy w rozwinięciu.

W dzisiejszym kanale BGG Live – dzień polski. Przed kamerą produkować będą się wysłannicy REBEL.pl, Portalu, Gier Leonardo i Kuźni Gier, będzie można zobaczyć też Brittę Stöckmann (naszego polsko-niemieckiego doktora od gier). Oprócz tego w menu Trajan, czyli nówka sztuka od Stefana Felda (pozdrawiamy yosza!) oraz Nefarious, czyli odpowiedź na pytanie, czy  Donald X. Vaccarino zaczął i skończył się na Dominionie?

W dzisiejszym odcinku – fascynująca historia gry, która została wydana nie raz, nie dwa, lecz trzy razy. Jej autor Alan R. Moon – anglik z urodzenia, amerykanin z zamieszkania, a także rozdarty miłością do dwóch różnych środków komunikacji zbiorowej, podwójny zdobywca niemieckiej nagrody Spiel des Jahres – w 1990 roku stworzył grę Airlines. Dziewięć lat później na rynek trafiła gra oparta na tych samych mechanizmach – Union Pacific, w której swój triumf nad samolotami świętowały pociągi. W tym roku na naszych stołach ląduje, bo to powrót samolotów, kolejna odsłona gry. Oto Linie Lotnicze: Europa!

Z jakiegoś, nie do końca mi znanego, powodu ludzie uwielbiają zagadki kryminalne. Kryminały nazywane przez niektórych literatura klasy B są (obok romansideł) jednymi z najczęściej wypożyczanych książek a seriale kryminalne cieszą się zawrotną oglądalnością. I jakoś nie wierzę by zamieszane w to były wyłącznie odpowiednia półkowa ekspozycja czy ruda czupryna miamijczyka. Bardziej chyba (samo)zachwyt nad ludzkim sprytem, wiara w niepokonaną moc dedukcji, luminolu i badań DNA. Wiara i nadzieja, że dobro, zawsze pokona zło a wszyscy Ci co „aja” i „bebe” dostaną nauczkę od tych co „cacy”. Historia i prawdziwe życie daje nam niestety przykład, że nie zawsze. Jack the ...

Ilu z Was Ignacy Trzewiczek (zwłaszcza po niektórych deklaracjach) kojarzy się z… modą? A z Narodowym Bankiem Polskim? No cóż, Panowie, Panie, pora zmienić swoje spojrzenie na świat, bo o to na Wasze stoły ląduje Prêt-à-Porter, czyli „emocjonująca gra ekonomiczna” autora Strongholda! (tak to naprawdę ten sam Ignacy T.) Prêt-à-Porter to gra dla 2-4 graczy (obiecano i zapowiedziano także wariant 5osobowy) wydana przez wydawnictwo Portal a dofinansowana przez NBP. Gra ma pomóc w edukacji młodzieży i nauce podstawowych praw ekonomii. Sprawdźcie, czy Wy także powinniście się doedukować.