Szybko! Rzucaj. Co mam teraz zrobić? Pstryknij, tylko celuj dobrze. Za mocno! Wypadło na drzewach. No już, skacz jak żaba wokół stołu. Rany, piasek się przesypał, odwracaj i kładź na następnym polu. Dawaj! Rzut z góry i udało się, inversus temporus ostatniego! Teraz moja kolej, rzut, curling, sesamus secretus, uff. Dalej, szybko, czas się kończy! Rzut, sanki, drzewa, zrób straszną minę! Dawaj… Dużo emocji, dużo aktywności. Co to za sport?

Dzieci lubią bawić się w artystów. Od najmłodszych lat radość sprawia im bazgranie, rysowanie, malowanie. Zdarza się, że swoje uzdolnienia zaczynają ćwiczyć na świeżo wymalowanej ścianie, albo suficie samochodu zamiast na kartce. Dzieci malują w domu, w szkole, na chodnikach, murach i nawet na zajęciach z grami planszowymi. Na tych ostatnich, mogą malować też w inny sposób. Na niby.

Wydawnictwo Egmont rozpoczęło wydawanie serii gier określanych mianem „dobra gra w dobrej cenie”. W założeniu gry mają być ciekawe, z komponentami dobrej jakości i w atrakcyjnej cenie, poniżej 20 zł. Na obecną chwilę pojawiły się 4 tytuły, a pierwszy z nich, który chcę zaprezentować to Pirackie skarby Łukasza Woźniaka.

Pierwszego dnia, po rozpakowaniu gry, rozegrałam z moją 4latką 30 partii pod rząd. Około 20tej partii mój umysł był już tak zmęczony, że nie byłam w stanie zapamiętać co i gdzie wyłożyłam. Dziecko zaś pełne energii i radości, co było widać i słychać, ani myślało o zakończeniu. Tak zaczęła się przygoda z Polowaniem na skrzaty Alexandre Garcia.

Od 2010 r. co jakiś czas pojawiały się informacje od autora –  Sebastiana Grabskiego, na temat gry, nad którą pracuje. Tło fabularne, grafiki, krótkie opisy mechaniki, instrukcja. Wszystko to było przeplatane długimi okresami ciszy, stawiającymi pod znakiem zapytania możliwość zagrania we Władcę Areny. Aż w końcu gra pojawiła się na rynku.

Wydawnictwo Trefl wraz z Redakcją serwisu GamesFanatic.pl dziękuje wszystkim uczestnikom za wzięcie udziału w konkursie. Otrzymaliśmy maile z odpowiedziami od 114 osób, w tym 9 z co najmniej jednym niepoprawnym województwem.

Granie w gry planszowe nie jest łatwe, szczególnie wtedy, gdy ma się dzieci. Te starsze potrafią już się sobą zająć, te młodsze wymagają dużej uwagi. Jednak są takie momenty, że bez względu na wiek i jedne, i drugie będą nudzić, że im się… nudzi. Wtedy trzeba zakasać rękawy, uruchomić głowę i pomóc dzieciom dobrze zagospodarować czas.

Dwóch autorów, jeden z pomysłem, drugi z możliwościami i własnym wydawnictwem. Jeden z Litwy, drugi z Niemiec. Mowa o Alvydasie Jakelinas i Günterze Cornett. Litwin miał pomysł na 2-osobową grę logiczną i przesłał go do Bambus Spielverlag. Cornett początkowo odmówił, bo wydawał tylko gry swojego autorstwa, jednak coś przyciągnęło jego uwagę. Zasugerował kilka zmian i ostatecznie stał się współautorem i pierwszym wydawcą. Pierwszą licencję sprzedali Phalanx Games, a od 2003 r. ukazało się 26 wersji tej gry, kilka wersji online i drugie polskie wydanie. Do tego ponad 10 nagród i nominacji.

W poprzednich odcinkach mogliśmy przyglądnąć się niektórym kartom strony polskiej, niemieckiej i neutralnym. Dziś poczytamy trochę o sposobie grania.

Tzolkin Kalendarz Majów został zaprojektowany przez włoskich autorów Daniele Tascini i Simone Luciani. Gra pojawiła się na zeszłorocznych targach w Essen i w ciągu kilku miesięcy trafiła do pierwszej 30tki w rankingu BoardGameGeek. Przyciągnęła do siebie tematyką w sam raz na wieszczony koniec świata, rewelacyjnym wydaniem i dobrze działającą mechaniką. Wielu zachwyciło się tą grą, inni uznali ją za udany, ale nie porywający tytuł.