TL;DR, czyli podsumowanie na początku. Podaj dalej!  jest jedna z najlepszych zabaw towarzyskich, jakie miałem okazje spróbować w ostatnich latach. W dobrym towarzystwie przy 6-8 osobach dobra zabawa jest (niemal) gwarantowana i jest duża szansa na wywołanie salw śmiechu. Reszta artykułu jest próbą wyjaśnienia zjawiska i uzasadnieniem czemu  gra jednak nie dostała oceny 10/10

Scenariusz Reklamówki Pewnie nieraz byłaś w sytuacji, gdy zostałaś wysłana na misję wraz z zupełnie nieznanymi ludźmi. Normalna sprawa. Ale co zrobić, gdy na punkcie zbiórki przed misją pojawia się o jedna osoba za dużo? Co zrobić, gdy ktoś z pozornie zaufanego zespołu nie jest tym za kogo się podaje? Co zrobić, gdy jest tylko klika minut na eliminacje „wtyczki”? Doświadczeni agenci znają odpowiedź na takie pytania. To oczywiście Spyfall. Tak, tak, nasz doskonały przenośny zestaw kontrwywiadowczy sprawdzał się wspaniale w każdych warunkach od już od 3 lat. Otrzymywaliśmy wiele podziękowań od zadowolonych klientów. Powtarzały się jednak pytania: „Co zrobić ...

Limonit (uznawałem także odpowiedź ruda darniowa), 10, złoto, ciało obce w minerale, platyna – tak brzmiały odpowiedzi na część wiedzową konkursu. Jeśli chodzi o część twórczą najczęściej wybieraną planetą pochodzenia bohatera był Mars (wystąpiły tez Wenus, Merkury i „gościnnie” Pluton). Jeśli chodzi o samych bohaterów to najczęściej były wybierane postaci o charakterystycznym wyglądzie. Jak te gęby, twarze, pyski i dzioby przełożyły się na humor przekonajcie się sami.

Zapraszamy do udziału w interdyscyplinarnym konkursie dla miłośników minerałów z jednej strony i żartobliwych form wierszowanych z drugiej.

Wielu graczy pamięta klasyczne komputerowe gry m. in. Boulder Dash i Dig Dug dziejące się w pokazanej w przekroju pionowym kopalni. Do takich sentymentów odwołuje się nowoczesna gra Super Motherload. Przekonajmy się, czy w jej planszowej wersji Wiertła, Skały, Minerały dokonał się równie duży postęp w stosunku do protoplasty gatunku deck-building – Dominiona.

W pop-kulturze ostatnich lat zauważalny jest wzrost popularności seriali w stosunku do filmów kinowych. Podobne trendy pojawiają się także w planszówkach. Kampania w grach nie jest niczym nowym. To naturalny tryb w Role-Playing Games – często pojawiający się także w taktycznych i przygodowych grach planszowych na RPG opartych. Gracze, rozgrywając kolejne scenariusze, zbierają nowy ekwipunek dla postaci, punkty doświadczenia, zdolności, sojuszników itp. elementy rozwoju postaci. W 2011 roku Rob Daviau, pracując dla Hasbro, zdołał przepchnąć przez korporacyjne trybiki rzecz, której nikt po planszówkowym gigancie się nie spodziewał – Risk Legacy – przeróbka klasycznej gry strategicznej na tryb kampanijny. Tworząc, już na własną ...

Abyss: Kraken to pierwszy dodatek do jednej z najlepiej zilustrowanych gier 2014 roku. Abyss opowiadał o zmaganiach o zapanowanie nad podmorskim królestwem zamieszkałym przez różne gatunki stworzeń.  Tytułowy Kraken to kolejny rodzaj sojuszników, którzy pojawiają się w talii eksploracji.  Krakena można użyć jako sojusznika dowolnego gatunku podczas rekrutacji Lordów. Ale nie ma „Krakena bez macek” – Kraken nigdy nie dołącza do orszaku gracza, ponadto użycie Krakenów do rekrutacji Lordów (oraz Krakeny pozostałe na ręku graczy na koniec gry) dają graczom Nebulisy – ciemne i połyskliwe perły owiane zła sławą. Każda taka perła to jeden punkt ujemny. A gracz, który najbardziej ...

Wiele można powiedzieć o tym, jak należy robić rozszerzenia do gier. Na przykład Tom Lehman – mistrz rozszerzania gier własnych i cudzych twierdzi, że pierwszy dodatek/rozszerzenie powinno zawierać niewiele elementów trudnych dla nowych graczy, mocno zmieniających grę, „ponieważ gracze lubią to, co znają”. Można dodać klika niespodzianek, ale na radykalne zmiany przychodzi czas w kolejnych dodatkach.[1] Carl Chudyk tworząc Echa Przeszłości niewiele przejmował się takimi praktykami – pierwszy dodatek do Innowacji jest rozmiarem równy podstawce, wprowadza trzy nowe duże mechaniki, a poziom komplikacji zdolności kart rośnie znacznie.

Bang! to gra karciana o Dzikim Zachodzie umieszczona w świecie spaghetti westernów, ale klimatem bardziej przypominająca „kryzys tożsamości”  z puenty „Ballady o Dzikim Zachodzie” Wojciecha Młynarskiego. Gra doczekała się wielu edycji i dodatków; niedawno ukazała się także wersja kościana. Nie zakładam od Czytelnika recenzji znajomości pierwowzoru, jednak gry będą często porównywane. Podstawowym komponentem nowej gry są oczywiście kości. Do gry dołączone są także żetony: strzały do oznaczania ataku Indian i naboje do oznaczania punktów życia. Karty są użyte jako pomoce graczy oraz do losowania postaci i ukrytej roli każdego gracza.

Mało która gra ostatnio była tak obliczona na zrobienie pierwszego wrażenia jak Abyss Bruno Cathali i Charlesa Chevalliera. Gra opowiada o zmaganiach mających na celu przejęcie władzy w Otchłani poprzez zdobycie wpływów i ma rzeczywiście iście królewską oprawę. Wierzch pudełka nie zawiera tytułu gry, nazwisk autorów ani logo wydawcy, tylko wielką, wpatrującą się w gracza, twarz. Po otwarciu pudełka ukazuje się wypraska doskonale mieszcząca komponenty i kolejny gadżet – 50 sztucznych pereł służących jako waluta w podwodnym świecie gry. A ponieważ kuliste perły mają dużą skłonność do toczenia się, podczas rozgrywki przechowuje się je w miseczkach stylizowanych na małże.