Charioteer to karciana gra wyścigowa, która swoją imponującą planszą i nieco mniej imponującą oprawą graficzną przenosi graczy w czasy starożytnych aren, dzikich igrzysk. Tu właśnie odbędą się nasze wyścigi - pozbawione jakichkolwiek poboczności, zarządzania finansami, opieki nad stajnią, przekupowania centurionów czy żywienia naszych koni i nas samych. Charioteer bardzo szybko, bo już po rozdaniu kart, zabiera nas na tor i mówi: "do dzieła, tłum czeka!".

Gamebook to z łaciny "książka, w którą można zagrać". Za pomocą połączonych ze sobą paragrafów, gamebook prowadzi gracza przez przygodę w świecie fantazji. Nie wszystkie drogi są jednak zawsze dostępne, nie wszędzie uda nam się dostać i nie zawsze zdobędziemy upragnione zakończenie i nie każda księżniczka zaczeka na nas w zamku, do którego zmierzamy.

Jeśli szukasz fikuśnych zwierząt i zwierzątek, które napotkasz podczas dżunglowej przygody pełnej kolorytu i humoru, a które pomogą Ci zdobyć największe skarby, jakie skrywa ta niezbadana kraina - Expedition (Relic Hunters) może okazać się premierą, na którą będziesz czekać. Z sakwą, fedorą i batem w zanadrzu.

Dwóch wojowników. Jeden na jednego w ciężkiej potyczce. W ich arsenale - ich pięści. W ich rezerwach - tylko własna siła i wytrzymałość. Tu: talie kart. Kto wyjdzie zwycięsko z tego starcia?

Krewni Pyrkonu to szczytna inicjatywa, zachęcająca do oddawania krwi i zostania dawcami szpiku. W jednym z krwiobusów, rozstawionych na terenie festiwalu, zrobicie to od ręki, w przerwie między kolejnymi spacerami po Targach i kolejnymi rozgrywkami w ukochane planszówki. Z potwierdzonego źródła wiemy, że oddanie krwi daje +5 do każdego rzutu kostką!

Czas odpowiedzieć na niewygodne pytania. Uchylić rąbka tajemnicy, odkryć sekrety alkowy i rozprawić się z niby-mitem. A przy okazji uspokoić kilku bardziej emocjonalnie nastawionych osobników, którzy gotowi są na widłach wynosić ze wsi recenzentów, którzy zamiast uczciwie gry kupować, proszą o nie wydawców.

Clockworker łączy dość specyficzny wariant mechaniki worker placement z gospodarką zasobami. Zasoby pozyskujemy z kart lokalizacji, na których umieszczamy wspomniane wcześniej roboty. I zasoby owszem, pozyskamy, ale nie od razu i nie w dowolnej kolejności. Każda tura zaczyna się bowiem od powrotu naszych pracowników z pracy i pobrania surowców z pól, które właśnie zwolnili. Oczywiście zaraz potem możemy bezrobotne roboty - "bezroboty"? - ponownie do pracy.

Savernake Forest to w sumie gra karciana, w której od 2 do 4 graczy zmierzy się w konkurencji Zbieranie Zapasów Na Zimę. Dobierając karty z małego, słodkiego ryneczku, gracze stworzą własne połacie lasu o wymiarach 4 x 4. W budowie kierować będziemy się jednak nie słodkością czy urokliwością powstałych alejek, ale ich bogactwem w zasoby - i wymogami mieszkańców.

Od 1 do 6 graczy wcieli się w 6 bohaterów, którzy stawią opór hordom - naprawdę hordom - nieumarłych przeciwników. Rozgrywka turowa pozwala graczom i bohaterom dokładnie przemyśleć i wykonać swoje ruchy, zanim do ataku ruszą żywe trupy. Gra toczy się w trybie scenariuszowym: jeden krótki tytułem wstępu i zapoznania, a po nim 10 niezależnych misji.

A więc jesteśmy agentami śledczymi - lub agentem, jeśli nie lubimy dzielić się władzą. W każdej z pięciu zawartych w grze spraw przyjdzie nam zapoznać się z początkowym dossier. Otrzymamy zestaw niezbędnych w danym śledztwie dokumentów - jak mapa, książka adresowa czy lokalna gazeta z kluczowego dla sprawy dnia - i ruszymy do pracy.