W spotkaniach klubowych czekają na nas teraz obfite czasy. Pewien czasu temu zamówiliśmy sporą liczbę gier w Niemczech. W tym tygodniu przyszła dostawa. Prawie 40kg gier, ponad 70 sztuk w tym 50 unikalnych tytułów. Trzy wielkie pudła przyjemności. Giganty jak Railroad Tycoon, małe karcianki jak Meuterer, poważne tytuły jak Tigris & Euphrates i szalone gry jak Pichcar mini czy Gulo Gulo, najświeższe nowości jak Emira i staruszki jak Um Reifenbreite. Najbliższe tygodnie to będzie czytanie licznych instrukcji i poznawanie kolejnych tytułów. Stąd też czwartkowe spotkanie w Alibi zapisało się przede wszystkim jako granie w gry, które przybyły do nas z ...

W dniach 8 – 10 września 2006 odbyła się, już od dłuższego czasu zapowiadana, impreza Monopoly Warsaw Open. Zapowiadana jako najważniejsza i największa impreza planszówkowa w roku, połączona z licznymi turniejami. Z czego, dla Eurogracza, najważniejsze były turnieje w Osadników z Catanu i Carcassonne. Nie dziwota więc, że przyciągnęła do stolicy graczy z całej Polski oraz kilka sklepów i wydawnictw z poza Warszawy.

Piątek przejdzie do historii w działalności klubu na Smolnej. Dwie wypełnione graczami sale, mnóstwo równocześnie odbywających się rozgrywek, około czterdziestu osób. Trudno wymienić mi wszystkie tytuły jakimi bawili się uczestnicy. Widziałem Here I Stand, Mare Nostrum, Struggle of Empire, Louis XIV, War of the ring, czy Thurn und Taxis. A to pewnie i tak nie wszystko. Patrzyło się na to wszystko z uczuciem pełnej satysfakcji – rozwija się środowisko, rozwija. Oczywiście po części tak duża frekwencja motywowana była tym, że wiele osób przybyło specjalnie na Monopoly Warsaw Open i nie odmówiło sobie odwiedzenia słynnego klubu „na Smolnej”.

Zbliża się wielkimi krokami festyn Warsaw Monopoly Open to na rozgrzewkę warszawscy miłośnicy planszówek już w czwartek spotkali się w klubie Alibi. Tym razem mieliśmy gościa z Gdańska – Nataniela, który na własne oczy mógł stwierdzić jak te nasze planszówkowanie wygląda. Czy wszystko to co było napisane na jego temat to wierutne kłamstwo czy jednak rzeczywiście jest ciekawie i warto o tym wspominać :)

W weekend kilku moich kumpli z firmy było na IFA w Berlinie. Czyli na jednych z największych targów elektroniki użytkowej na świecie. Oglądaliśmy sobie zdjęcia i filmy, które zrobili i przypatrywaliśmy się różnym nowinkom. I w pewnym momencie padło na urządzenie, które od razu zwróciło moją uwagę – Philips Entertaible. Coś co was też powinno zainteresować.

Ostatnio wpadła mi w ręce imprezowa produkcja – gra Cash’n Guns. Swego czasu zachwycał się nią Trzewik w Gwiezdnym Piracie, również pozytywne opinie dochodziły z gdańskiego klubu Puerto, choć trochę mniej entuzjastyczne.

Dobra nowina nastała w polskim światku gier nie-elektronicznych. Poruszyła tłumy graczy i wlała w serca nadzieję – że się dzieje, że rozwija się nasz rynek. A wszystko z powodu zapowiedzi wydania pierwszego numeru czasopisma o planszówkach. Wreszcie magazyn dotyczący TYLKO naszej rozgrywki. Bardzo obiecujące przedsięwzięcie. Po przedstawieniu spisu treści jednak nadeszły pewne wątpliwości, które należy dać do przedyskutowania takim dwóm…

Około dziesięciu osób odwiedziło w czwartek klub Alibi. Część gier była wcześniej zapowiedziana, część pojawiła się niespodziewanie. Równocześnie graliśmy przy trzech stołach, ja spróbowałem następujących pozycji:

Mówiłem, że Games Fanatic rozwija się. Czas dać temu dowód. Jedna nagroda Gry Miesiąca to za mało. Zdecydowanie. Dwie to za mały postęp. Nic specjalnego. Tak, TRZY. Trzy to będzie dobra liczba. Dzisiaj podajemy aż trzy Gry Miesiąca. Jedna zdaniem bazika, druga wybrana przez j_ana i trzecia zgodna z wrażeniami Pancha. No to do dzieła.

Dawno, dawno temu, w innym świecie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych bawiłem się nagminnie w tworzenie gier. Były to czasy mojej podstawówki oraz liceum i w większość stworzonych produkcji nigdy nie zagrałem. Robiłem je bo miałem potrzebę tworzenia.