Imperial to nowość i na rynku planszówkowym i u mnie w domu, a że jestem już po dwóch partiach to spróbuję ją trochę przybliżyć. Pozycja została wydana przez niemieckie wydawnictwo Eggert-Spiele, które w ciągu ostatnich dwóch lat zanotowało bardzo szybki rozwój. Jednym z ich najlepszych decyzji było wzięcie pod swoje skrzydła Maca Gerdtsa. Gość w ciągu dwóch lat wypuścił dwie niebanalne gry: Antike i Imperial. O pierwszej już pisałem swego czasu, o drugiej będzie poniżej.

Listopad się skończył, a zimy jak nie ma tak nie ma. Płakać z tego powodu nie będę, choć ciekawe czy w tym roku stwierdzenie „granie w mroźne grudniowe wieczory” stanie się faktem. Wracając jednak do meritum. Tradycyjnie cała grupa Games Fanatic przechodzi do wyboru swojej zdaniem najlepszej gry miesiąca. Zapraszam do poczytania, co się tym razem bardziej podobało, a co nie.

Planszówkon, jednocześnie czwarta i zimowa edycja, już zakończony. Cała impreza miała trwać od piątku do niedzieli. Niestety z powodu braku czasu udało mi się być tylko w sobotę. Zresztą co do niedzieli podejrzewam, że i tak nie było zbyt dużej frekwencji. Głównie z powodu finału Mistrzostw Świata w siatkówce. Wracając jednak do soboty.

Dzisiaj rozpoczyna się trzydniowa impreza Planszówkon w klubie Paradox. To już czwarta edycja i czwarty raz mam zamiar spędzić miło na niej czas. Część bywalców pojawi się pewnie dopiero w sobotę, bo w piątki bywają na Smolnej (tak będzie choćby w moim przypadku). Tym razem impreza odbywa się o zupełnie innej porze roku niż poprzednie edycje. Na zewnątrz raczej nie da się dłużej wytrzymać. Dlatego też największym wyzwaniem będzie pogodzenie ze sobą preferencji ludzi palących i niepalących. Niestety największa sala to właśnie miejsce do palenia. A po godzinie przebywania tam zwykle bywało niewesoło. Zobaczymy jak będzie tym razem.

Ostatnio Poznań daje się we znaki fascynującą frekwencją, więc zmusiłem się do policzenia liczby osób jakie pojawiły się na Smolnej. Doliczyłem się 35 facjat, w tym bodajże pięciu kobiet. Czyli tradycyjnie, bo w piątki obecnie bywa regularnie około czterdziestu osób. Fajnie, że stolica Wielkopolski walczy o prym najliczniejszych spotkań planszówkowych. To tylko oznacza, że planszówkowe hobby jak epidemia szerzy się w całej Polsce.

Gdy się wreszcie pojawiłem – ponaglany telefonami jaxa – nie poznałem miejsca spotkania. Ekipa telewizyjna, lampy, kamery, duża frekwencja. Już chciałem przeprosić i wyjść gdy dojrzałem nieogoloną twarz Valmonta. Czyli jednak wszystko w normie, jestem na miejscu.

Parthenon: Rise of the Aegean to gra wydana w 2005 roku przez wydawnictwo Z-Man Games. Jej autorami są Andrew Parks i Jason Hawkins, do tej pory bliżej nieznani ze swojej twórczości. W grze każdy przejmuje kontrolę nad jedną z wysp na Morzu Egejskim w czasach starożytnej Grecji. Celem jest zbudowanie jako pierwszy wszystkich wymaganych budowli: wiosek, warsztatów, zaawansowanych konstrukcji jak forteca, akademia czy świątynia, kończąc na dwóch cudach świata.

Jestem po lekturze Gier Planszowych i parę słów o nowym przedsięwzięciu na naszym rynku. Co prawda jestem autorem jednej z recenzji w magazynie, ale do redakcji nie należę to pozwolę sobie na kilka słów o numerze. Szczególnie, że Games Fanatic to blog i powstał właśnie po to, abym mógł m.in napisać o swoich wrażeniach.