Bo zabawie z Rush Hour nadszedł czas na spróbowanie drugiej z interesujących łamigłówek Thinkfun, które pojawiły się na polskim rynku, czyli Tipover. Tutaj w cenie około 50 złotych dostajemy znowu bardzo ładnie wykonany produkt. Jest plastikowa „plansza”, są plastikowe elementy, jest torba na ich przenoszenie, gdy będziemy chcieli wziąć Tipovera na wakacje, jest wreszcie 40 zadań.

Dzisiaj bardzo, ale to bardzo spóźniona gra miesiąca, czyli najlepszy tytuł lutego. Spóźniona, bo i czasu było mało, a i odjazdowa wokół pogoda sprawia, że człowiek ma bździo w głowie i zapomina o niektórych sprawach. Niniejsza nagroda jest także ostatnią w dotychczasowej formie. Wkrótce nastąpią zmiany na Games Fanatic na tyle poważne, że będzie trzeba zmienić postać nagrody na odpowiedniejszą.

W czwartek i w piątek w domu pełno było najróżniejszych „Pipipipipi’, „Niuniuniuniu”, „Tititititit” i innych dźwiękonaśladowczych zwrotów. Bywały też może zrozumiałe, ale do cna monotematyczne tematy, kończące się zawsze „ale ŚLICZNA DZIEWCZYNKA!”. Jak można się domyśleć odwiedziły Małgosie babcie: moja mama i teściowa.

Wszystko zaczęło się od ostatniego Planszówkonu. W niedzielę podczas rozgrywki w Key Largo dosiadł się Cieślik, współwłaściciel sklepu Gryf i zaczęliśmy rozmawiać o tym w co ostatnio grał. Padła tutaj tajemnicza dla mnie nazwa Thinkfun.

Radujemy się tutaj w redakcji, bo Games Fanatic ma za sobą masowe narodziny. Na świecie pojawiły się trzy nowe dzieciaki. Po pierwsze, urodziła się 28 lutego ja_nowi Klara. Z tego co się orientuję wszyscy już są w domu i rozpoczęła się ciężka praca w mamę i tatę. Pozdrowienia przy okazji dla Pauliny. Po drugie, 3 marca pojawiła się na świecie moja Małgosia. Od wczoraj są już z mamą w domu. Oprowadziłem ją już po szafkach, pokazując większość gier, ale niestety nic nie kuma. Choć muszę przyznać, że patrzy z zaciekawieniem ;) Po trzecie, urodził się Świat Gier Planszowych i poszedł ...

Nie wiem jak będzie w przyszłości, ale na dzisiaj mogę się pochwalić stuprocentową frekwencją. Byłem na wszystkich Planszówkonach jakie się do tej pory odbyły. Na pięć edycji pięć razy udało mi się uczestniczyć w imprezie organizowanej przez starlifta i ekipę Paradoxu. Żadnego pobytu nie żałuję, każdy sobie chwalę.

Games Fanatic przechodził jeden z najdłuższych w swej historii okresów ciszy. Nie odbywało się to bez powodu. Ostatnie dwa tygodnie to nieprzerwane zamykanie pierwszego numeru Świata Gier Planszowych. Kończenie recenzji, pisanie ostatnich tekstów, uzupełnianie gigantycznej liczby drobiazgów. Od poniedziałku zawartość jest już oddana w ręce portalowych specjalistów od składu oraz korekty i trwa oczekiwanie na hasło – „poszło do druku”.

Jestem fanem Caylusa i jestem z tego dumny. Stąd wszelkie informacje o jego kontynuacji, dodatkach lub wariantach z zainteresowaniem czytam. Ostatnio pojawiło się trochę wrażeń Ricka Thornquista na podstawie prototypu Caylus Magna Carta.

Bywają takie pobyty na Smolnej gdy człowiek wychodzi o 23:20 i myśli o jednym. Dlaczego w każdą grę, której się dotknął sromotnie przegrał. Zmęczenie? Przecież nie był zmęczony. Brak szczęścia? Możliwe, ale dzisiejsze gry rzadko kierują się tylko losem. Po prostu tak wyszło.

Szaleńców na świecie nie brakuje, a tym bardziej ich zwariowanych zabawek. Oprócz klasycznych gier z planszą, kartami, pionkami co pewien czas powstają produkcje w pełni nowatorskie. Zapoznamy się z regułami, które jednoznacznie wskazują, że projektowała je osoba z iskierką geniuszu. Szkoda tylko, że są to często istne białe kruki i ich zdobycie bywa prawdziwym wyzwaniem.