W tym roku ponownie zapraszamy Was do udziału w Konkursie Historycznym, organizowanym z okazji Święta Niepodległości. To już trzecia edycja i powoli można chyba mówić, że Konkurs Historyczny, to na Games Fanatic mała tradycja, udanie popularyzująca mniej znane zakątki historii Polski. Pytania, tak jak rok temu i przed dwoma laty, inspirowane są grami przekazanymi przez wydawców, które będziecie mogli w konkursie wygrać.

Kolejny dzień targów i kolejna relacja reporterki Ani. Zapowiadała na dzisiaj niespodzianki, no to zobaczmy, czy dotrzymała słowa…

Wojtek 'WRS’ Sieroń, redaktor naczelny Games Fanatic, buszuje po targowych stoiskach już od środy. Zapraszamy do króciutkiej fotorelacji z zapełniających się powoli hal targowych.

Targi w Essen mają to do siebie, że każdy znajdzie tam tytuł, na który warto czekać, i który warto śledzić. Nawet, jeśli niespecjalnie interesujemy się esssenowym zalewem eurogier o budowaniu zamków/miast/ogródków działkowych, z owego zalewu da się wyłowić jakieś smakowite kąski (albo przynajmniej kąski wyglądające na smakowite…). Ja właśnie kilka takich wyłowiłem.

Jakiś czas temu wypatrzyłem na BGG grę Quartermaster General, autorstwa Iana Brody’ego. Ocena zadziwiająco wysoka (wówczas okolice 7.80), a koncepcja intrygująca (II wojna światowa w dwie godziny). Właśnie czegoś podobnego  poszukiwałem na prowadzone przeze mnie spotkania z planszówkami historycznymi. I choć gra na pierwszy rzut oka nie budziła zaufania prostotą zasad i wykonaniem (quasi-historyczne bohomazy na okładce), postanowiłem dać jej szansę i zamówiłem QG do games room’u Muzeum II Wojny Światowej. Miałem nosa. Teraz Quartermaster General, to gwóźdź programu wspomnianych spotkań. Gra, o której często dyskutujemy i na którą czekamy. Pisze się o niej coraz więcej, a niedawno została nawet ...

Nie ma to, jak hiszpańskie filmy grozy. Celowo nie używam słowa „horror”, bo ten termin zmasakrowany został piłą ręczną i mechaniczną przez Amerykanów. Hiszpańscy producenci potrafią wytworzyć prawdziwą grozę, taką w starym, dobrym, dziewiętnastowiecznym stylu. Znakomity REC, inne, lecz też świetne: Labirynt Fauna, potem Sierociniec i wreszcie Mama. Z ciekawością podchodziłem zatem do „The Possession” – planszowego survival horroru wydanego przez hiszpańskie wydawnictwo Gen X Games (znane m.in. z udanego 2 de Mayo). No, bo skoro filmowcy hiszpańscy tworzą doskonałe filmy grozy, to może i hiszpańscy autorzy planszówek osiągnęli podobny poziom w przypadku Possession, co nie? Ano nie.

Na pierwszy rzut oka Royals nie wyróżnia się niczym szczególnym. Tematyka? Bądźmy szczerzy: komu spośród nas serce zabije szybciej na widok arystokratów, ufryzowanych a la pudel? Wykonanie graficzne? Plansza jakaś taka bladawa, bez życia. Autor? Peter Hawes póki co w planszówkowym światku nie odznaczył się niczym szczególnym. Kiedyś już próbował przebić się na Essen grą o pudlach …. przepraszam – arystokratach (Heads of State) ale bez powodzenia, bo i produkt był przeciętny. Drugi rzut oka, a przede wszystkim rozgrywka, czynią te wstępne wrażenia nieaktualnymi.

W zapowiedziach recenzji essenowych gier zastanawiałem się, czy wśród tytułów, które mi przypadły w udziale, kryje się jakaś perełka. Dark Tales (aut. Pierluca Zizzi) taką perełką…. chyba jednak nie jest, natomiast z pewnością nie zasługuje na tak niską ocenę na BGG, jaka początkowo stała się jej udziałem (okolice 6.0). W gruncie rzeczy to udana, lekka gra karciana, z interesującymi grafikami, całkiem przyjemna w dwuosobowym składzie. Tylko tyle i aż tyle.

Święta, święta! Czas radości, wzajemnej życzliwości, chwile spędzone z najbliższymi… Życzymy Wam, abyście przeżyli ten wyjątkowy czas w takiej właśnie atmosferze. W niejednym domu, oprócz kuchennej krzątaniny, trwa teraz zapewne nerwowe oczekiwanie na otwarcie prezentów. Zastanawiacie się, czy Wasi bliscy kupili właśnie TĘ grę, o której marzycie, i której nazwę nieśmiało im gdzieś tam podpowiadaliście? Co sprytniejsi (i odarci z romantyzmu :P) prezent kupili sobie sami. Lecz kto wie, może ich także czeka pod choinką jakaś miła niespodzianka? A jakich prezentów życzą Wam pod choinką redaktorzy Games Fanatic?

Swego czasu „List Miłosny” zadziwił wiele osób tym, że w tak prostej gierce i w 24 16 kartach udało się zmieścić tyle dobrej zabawy. „Światowy Konflikt”, czyli retheming gry „Coup” (aut. Rikki Tahta, 2012), należy do tego samego segmentu. Szybka gra prostego blefu, operująca zaledwie piętnastoma kartami w pojedynczej rozgrywce. Czy to pozycja równie udana, jak List Miłosny?