Wczoraj, na planszówkowym spotkaniu w gliwickim MDK’u dowiedziałem się o poważnym błędzie, który popełniłem w Essen. Podczas gdy na stoisku Cocktail Games grałem w bardzo słabe Chabyrinthe i Papillons gdzieś na półkach, obok nich ukrywała się prawdziwa perełka – gra Rythme and Boulet. Tytułowym rytmem jest znany i prosty przebój We Will Rock You. Gracze siedząc sobie dookoła stołu wystukują rytm uderzając dłońmi o kolana i klaszcząc.

Dawno, dawno temu na rozległych preriach Ameryki Północnej w zgodzie z odwiecznym cyklem natury żyły indiańskie plemiona. W grze Wind River gracze wcielają się w wodzów plemion starając się prowadzić swoich ludzi jak najbliżej stad bizonów, aby nigdy nie zabrakło im pożywienia. Trzeba przyznać, że mechanika pierwszej opublikowanej gry Dirka Liekensa bardzo fajnie oddaje fabularne założenia.

W Cavum gracze wcielają się w XiX-wiecznych poszukiwaczy drogocennych kamieni. Zadanie ułatwia im kapitalna, utrzymana w górniczym klimacie sprzed lat,  grafika Mike Doyle. Plansza przedstawia masyw górski (podzielony na heksy) otoczony miastami, zawiera także tor punktacji, miejsce na położenie 6 rodzajów kamieni, znaczników miast oraz żetonów tuneli i żył. Każdy z graczy otrzymuje swoją miniplanszę będącą jednocześnie ściągą zawierającą skrót zasad (w 4 językach!). W pudełku znajdują się także małe, okrągłe żetoniki z kamieniami szlachetnymi, 4 karty kolejności, 15 kart z zamówieniami na biżuterię, żetony tuneli, żył, dynamitu, opcji, poszukiwania, znaczniki oraz jak przystało na prawdziwą eurogrę kolorowe sześcianiki symbolizujące ...

Wydawnictwo Fragor Games (czyli bracia Fraser i Gordon Lamont) zasłynęło w ostatnich latach z wyposażania swoich gier w superanckie figurki – szczurów, kota, flecisty, owieczek, jeleni. Niestety, chociaż bohaterami tegorocznej premiery również są zwierzęta sympatyczni Szkoci musieli zrezygnować z figurek wyposażając Snow Tails w bardziej standardowe elementy. Ale po kolei. W Snow Tails każdy z graczy wciela się w poganiacza psich zaprzęgów rywalizujących w wyścigu. Ponieważ w pudełku znajduje się 16 dwustronnych elementów, z których budowane są tory nawet przy codziennym graniu nowych torów starczy na kilka lat.

Zdjęcia Marka i Szymona zmobilizowały mnie żeby pochwalić się także swoją piramidką (na zdjęciu brakuje jeszcze ciekawej gry logicznej będącej dodatkowo zajmującymi puzzlami – The Kaleidoscope Classic oraz kilku gier, które mam już w swoich zasobach, a które kupiłem na prezenty). Niestety, Pancho był szybszy i nadał swojemu wpisowi identyczny tytuł o jakim wracając z Essen myślałem. Na targach byłem tylko przez dwa dni ale były one bardzo intensywne i planszówkowo fantastyczne.

Jak pisał Pancho, na targi w Essen zawitam dopiero jutro rano ale do Niemiec dotarłem już dzisiaj w nocy. Od razu po przyjeździe, ok.3 nad ranem moja  niecierpliwość oczekiwania została podsycona migawką o targach w telewizyjnym serwisie informacyjnym. Po tym gdy na ekranie pojawiły się „tradycyjne” gry typu Cluedo czy Monopoly pokazano w nim m.in. Wer war´s, Agricolę, Jamajkę, Der Name der Rose oraz nową grę duetu Kramer&Kiesling – Der Schwarm, w której gracze będą ratowali świat przed nadciągającą ekologiczną katastrofą. Można było także zobaczyć grające dzieci i całe rodziny. Dzisiaj w okolicy włączonego telewizora przebywałem mniej niż 5 minut, ...

W ubiegłą sobotę podczas wrocławskiego konwentu planszówkowego Gratislavia odbył się pierwszy w Polsce Kniziathon. Kniziathony czyli Turnieje gier Reinera Knizii rozgrywane są według jednakowych reguł podczas konwentów na całym świecie. We Wrocławiu podczas kilku godzin zmagań ponad 20 uczestników starało się zagrać w jak największą ilość gier dobrego doktora.

Właśnie wróciłem z cotygodniowego spotkania planszówkowego w gliwickim MDK’u. Zagraliśmy na nim w 4-osobowego Konfucjusza. Grę, na którą czekałem od wielu miesięcy. Grę, która ze względu na problemy produkcyjne została jak dotąd wydana zaledwie w kilkudziesięciu egzemplarzach. Grę, która od momentu gdy po raz pierwszy przeczytałem, że zbudowana zostanie wokół mechanizmu subtelnego wywierania na przeciwników wpływu za pomocą dawania prezentów wzbudziła moje ogromne zainteresowanie i oczekiwania.

Wśród wielu gatunków planszówek gry logiczne darzę wyjątkową sympatią. Cenię w nich bezpośrednią rywalizację, brak losowości, często elegancką mechanikę i piękne wykonanie. Uważam, że mogą znakomicie wspierać rozwój najmłodszych planszówkowiczów – łatwo w nich pokazać związek przyczyny i skutku, omówić kwestie planowania, przewidywania i reakcji na poczynania przeciwnika.