Zmęczony życiem w ciągłym biegu i miejskim zgiełkiem? Zamknij na chwilę oczy. Wsłuchaj się w szum traw i bzyczenie pszczół. Jeśli będziesz miał trochę szczęścia, to może zobaczysz zająca chyłkiem przemykającego w gęstwinie, orła szybującego wysoko nad głową, a może nawet wilka polującego w watasze lub niedźwiedzią łowiącego pstrągi nad potokiem. Oczywiście wszystko to w bezpiecznej odległości, z zacisza własnego domu, czy planszówkowej kawiarni.

Natura zwariowała, noc wymieszała się z dniem, a pory roku występują chaotyczne i nikogo już nie dziwi widok koron drzew w jesiennych barwach, podczas gdy tuż obok zakwitają pierwiosnki. Tylko my możemy opanować dziką magię i przywrócić Bór do normalnego stanu. Aby osiągnąć nasz cel będziemy korzystać z kości żywiołów, magicznych stworzeń i tajemniczych mikstur. Czasem z pomocą przyjdą nam mieszkańcy pobliskiej wioski. Strzeżcie się jednak… współgraczy, którzy na pewno spróbują przeszkadzać na każdym kroku.

„Zbrodnia to niesłychana pani zabija pana”. A może to jednak pan, pana potraktował maczetą albo sznurem do zasłon go zadusił? Ewentualnie trutki na szczury dorzucił do porannej kawy. Nie, to nie próba napisania scenariusza do kolejnego kryminalnego hitu, a jedna z wielu możliwości w grze Niepożądani Goście.

Niecodzienne poruszenie zapanowało na zamku Avel. Dzięki heroicznemu poświęceniu czarodzieja Dergara znamy straszną prawdę. Już niebawem wzejdzie Czarny Księżyc, a z nim przybędzie Monstrum, by zaatakować zamek i zniszczyć Klejnot Uzdrawiania, który od wieków chroni krainę Avelu. Jako dzielni poszukiwacze przygód odpowiadamy na wezwanie samej królowej. Nie możemy dopuścić do najczarniejszego scenariusza, musimy pokonać Monstrum i towarzyszące mu potwory! Każdy szanujący się bohater wie jednak, że nie należy porywać się z motyką na słońce. Najważniejsze to dobrze przygotować się do nadchodzącej bitwy.

Lubicie gry kafelkowe, a tworzenie skomplikowanych i zakręconych tras jest dla Was chlebem powszednim? W takim razie bez problemu odnajdziecie się w grze Metro autorstwa Dirka Henna. Nie jest to jednak nowość, gra została wydana w 1997 roku, a obecnie mamy do czynienia z jej wznowieniem, które ukazało się w Polsce za sprawą wydawnictwa Piatnik. Czy przetrwała próbę czasu?

Zawsze uwielbiałam wszelkiego rodzaju zagadki oraz filmy z archeologią i poszukiwaczami przygód w tle. Dziwne więc, że moje pierwsze zetknięcie z typowym escape roomem nastąpiło dopiero w zeszłym roku (o tym doświadczeniu można poczytać na łamach naszego portalu). Tym razem przyszła kolej na escape room w domowym zaciszu, czyli serię książek-gier Escape Quest od wydawnictwa Egmont.

Morza szum, ptaków śpiew, złota plaża pośród drzew1 …a na plaży leżaki, parawany i dziki tłum zawzięcie walczący o każdy skrawek złocistego piasku. Nie, to nie wakacyjne wspomnienia znad Bałtyku, tylko Plażing – parawany w dłoń, gra polskiego autora Łukasza Makucha. Plażing mimo humorystycznej otoczki i lekkiego tematu jest pełnoprawną grą logiczną. Rozstawiać parawany możemy już w dwie osoby, a jeśli chcemy pobawić się w większym gronie, to plaża pomieści maksymalnie czterech graczy.

Powoli budzisz się z głębokiego letargu. Miarowy stukot pociąg, który na granicy świadomości towarzyszył ci od dłuższego czasu, zamilkł. Słyszysz stłumione odgłosy krzątaniny, a po chwili wieko skrzyni unosi się. Widzisz twarz jednego ze sług, który zajmował się tobą i twoją wampirzą rodziną w czasie podróży. Wysiadasz, na pustej o tej godzinie stacji, otulonej szarą, lepką mgłą.

Według światowych trendów w 2019 roku lamy wtargnęły przebojem do niemal każdej dziedziny życia, wypierając tym samym jednorożce ;). Było ich pełno na koszulkach, kubkach, nawet ozdobach choinkowych. Gdzie się nie obejrzeć, tam spoglądały na nas puchate lamy. Nic więc dziwnego, że trafiły również do gier planszowych. Dziś przedstawiamy jedną z nich. Hmm… a właściwie trzy w jednym, bowiem polskie wydanie L.A.M.Y. to kompilacja trzech gier Reinera Knizii: L.L.A.M.A., L.A.M.A. Party Edition i L.A.M.A. Dice. Pierwsza z nich została nominowana do Spiel des Jahres. Co może kryć w sobie talia kart by zasłużyć na takie wyróżnienie?

Jakiś czas temu na łamach naszego portalu pojawiła się recenzja gry Detektyw: Sezon 1, w której Ciuniek podzielił się swoimi wrażeniami z perspektywy osoby, która miała okazję zagrać w inne części serii. Co za tym idzie, mógł porównać obie gry, a także wyrobił sobie konkretne oczekiwania co do rozgrywki i zmian w mechanice. Dzisiejsza recenzja będzie jednak z punktu widzenia gracza, który owszem słyszał, że Detektyw jest grą bardzo dobrą, wciągającą i… właściwie to tyle. Dlatego też moje jedyne oczekiwania co do tego tytułu to: interesujące śledztwa, porządne rozruszanie szarych komórek i mile spędzony czas. Czy oczekiwania się spełniły?