Forever Home to kolejna gra Lottie i Jacka Hazell - duetu od Psiego Parku. Dog Park był ich debiutem, IMHO całkiem udanym. Tym razem nie będziemy jednak wyprowadzać psów na spacer. Będziemy przyjmować psy do schroniska i trenować je, aby jak najszybciej znalazły swój nowy, wymarzony dom.

Obłędnie - jeśli chodzi o komponenty - wydana gra o wyprowadzaniu psów na spacer. Logiczne centrum gry nie będzie jednak stanowić plansza - choć to ona jest największa i to po niej będziecie chodzić swoimi psio-ludzkimi meeplami. Esencją gry są karty psów. Każda karta to określona rasa oraz umiejętność. A także cena. Bo przecież żaden psiak nie pójdzie z tobą na spacer za darmo ;) od wieków wiadomo, że to człowieki są dla psów, a nie piesy dla człowieków. Musisz zapłacić myto, bo inaczej twój pies cię nie posłucha i będzie gnić w kojcu coraz bardziej sfrustrowany. Musisz więc wydać określone zasoby, by móc wyprowadzić wybranego psa na spacer. Np. dwie piłki.  Albo inną kombinację zasobów (kość, piłka, zabawka oraz patyk) przedstawioną na karcie psa.

Richard Garfield to uznany projektant. Magic: The Gathering. Potwory w Tokio. Królestwo królików. KeyForge. Mindbug. Od zmierzchu do świtu. Koło takiego nazwiska nie można przejść obojętnie, zwłaszcza jeśli tematyka i mechanika wydaje się trafiać w moje gusta. Dungeons Dice & Danger. Musiałam ją kupić.

Ta niewielka gra z serii Gry do plecaka ma proste reguły, dużo negatywnej interakcji, jest krótka i bardzo dynamiczna. Gramy tylko 7 rund - w dwie osoby będzie to mega krótka gra, w 5 będzie już nieco dłużej ale i tak dość krótko. W każdej rundzie każdy gracz zagra tylko jedną kartę (dobierze kartę na rękę i spośród 5 posiadanych kart zagra tę jedną). I wykona jej efekt.

Cellulose to sequel wydanej w 2017 roku Cytosis - gry o zbliżonej tematyce. Jeśli jednak spodziewasz się, że jest to reimplementacja a sama gra będzie podobna - bardzo się pomylisz. Ja się zaskoczyłam - Cytosis mi się szalenie podobała a jej mechanika była tak bardzo zitegrowana z tematem, że nie potrafiłam sobie wyobrazić jak bardzo Cellulose może być inna.  I wciąż być dobrą planszówką, A jest inna bardzo! I jest porównywalna, jeśli nawet nie lepsza, od Cytosis!

Na początku była Mafia. Oryginalne zasady gry zostały opracowane przez Dmitrija Dawidowa w 1986 roku na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Moskiewskiego. Gra, początkowo rozgrywana w salach wykładowych i akademikach uniwersytetu, stopniowo stała się coraz bardziej popularna w innych radzieckich szkołach. Legenda mówi, że wykorzystywana była w byłym ZSRR do szkolenia szpiegów i dyplomatów. W 1990 roku przekroczyła granice, popularyzując się najpierw w Europie, a następnie w USA. Dziś znana jest i popularna na całym świecie.

Nie jestem tego pewna, ale tak mi wyszło z obliczeń. Imprez planszowych organizowanych przez Piechu i kawiarnię Ludiversum jest więcej, ale Planszówki w Spodku odbyły się po raz szósty. Impreza nieustannie się rozwija i tegoroczna edycja objęła nie tylko Spodek, ale też hol sąsiedniego Międzynarodowego Centrum Kongresowego (MCK), gdzie zlokalizowane było wejście dla uczestników i przestrzeń dla największych wystawców. Na dzień dobry przywitał mnie więc Rebel, Egmont, Nasza Księgarnia, Lucky Duck Games.... przy samym wejściu utknęłam na dobrą połowę dnia - zanim w ogóle dotarłam na Spodek.

Zazwyczaj myśląc o rozbudowie Dominiona mamy na myśli dodatki - jest ich tak wiele, że chyba życia nie starczy ograć je wszystkie w sposób kompletny i dokładny :). Tym razem jednak w moje ręce wpadła mata do gry pomagająca zorganizować przestrzeń zasobów.

Bujda na resorach to quizowa gra imprezowa, w której nie odpowiadam na pytania. To inni odpowiadają na zadane przeze mnie pytanie a ja próbuję odgadnąć, która odpowiedź jest prawidłowa, a która jest tytułową bujdą na resorach. To się wydaje proste, ale prawdę mówiąc pytania są tak bardzo "od czapy", że teleturniej 1z10 to przy nich pikuś

ZgrajMy się się to kooperacyjna gra towarzyska, w której gracze wcielają się w członków perfekcyjnie nastrojonej orkiestry i będą musieli zgrać swoje odpowiedzi, by jednym głosem osiągnąć zwycięstwo! Rzecz w tym, że uczestnicy zabawy, niczym prawdziwi instrumentaliści, nie mogą się ze sobą komunikować podczas dawania koncertu! Swoje wybory będą mogli przedyskutować jedynie w trakcie przerw pomiędzy sonatami (rundami), aby utworzyć jeszcze bardziej zgrany zespół i w efekcie wspólnie dać zwycięski koncert.