Tropico to gra w dużej mierze wykorzystująca pamięć. Na kartach przedstawione są zwierzęta - tylko cztery: motylki, papugi, kameleony i żaby. Zwierzęta te mają swoje kolory, też tylko cztery: czerwony, niebieski, zielony i żółty. A więc tak naprawdę mamy tylko (albo aż) 16 kombinacji. I te 16 kombinacji musimy zapamiętać w kolejności pojawiania się.

Cortex (pełna nazwa to Cortex Wyzwania) to gra z gatunku Dobble-podobnych. Odkrywamy kartę i staramy się wykonać zadanie jak najszybciej. Skąd wiemy jakie? Otóż na rewersie karty znajduje się ikona jednego z ośmiu wyzwań, a więc zanim ją odwrócimy wiemy już z czym przyjdzie nam się zmierzyć. Za każdym razem, gdy już znamy odpowiedź zakrywamy kartę dłonią (kto pierwszy ten lepszy, ten będzie odgadywał) i podejmujemy wyzwanie. A owe wyzwania to:

Trajan Stefana Felda to już legenda - legenda, która dzięki Wydawnictwu Sharp Games niedawno ujrzała polskie klimaty. Wydanie jest co prawda międzynarodowe (sama gra jest niezależna językowo), ale instrukcja w języku polskim, jak również skrót zasad i talia kart do wariantu solo.

Pierwsze moje zetknięcie z Fauną dokonało się kilka lat temu na Kotle. Pomacaliśmy się dość delikatnie o tyle tylko, by wymienić moje 10-letnie wówczas latorośle na mniej młodocianego osobnika, z którym zaczęliśmy rozkminiać bodajże Zimną Wojnę (albo jakąś inną grę o podobnym stopniu trudności - pamięć niestety płata figle) co i rusz zerkając na sąsiedni stół i ciesząc się, że to nie my się edukujemy przyrodniczo zastanawiając się przy tym jak to możliwe, że nasze dzieci tak dobrze się bawią....

Tematyka jest mocno nietypowa. W zasadzie można byłoby określić tę mechanikę jako deckbuilding, ale ... tworzymy swoją talię, która wejdzie do gry dopiero po naszej śmierci i nie ma wiele wspólnego z naszą obecną talią. Bo tematyką jej jest wędrówka dusz. Zagrywasz karty a potem... umierasz.

Alban Viard popełnił swojego czasu trylogię pod nazwą Small City, w której skład wchodzi Card City, Town Center oraz Small City. Card City XL to reimplementacja Card City z 2012 roku, reimplementacja, która z bardzo prostej gry robi całkiem przyzwoity citybuilding.

Listopad to miesiąc pełen wiedźm, zjaw i widziadeł. Oswajania nieoswajalnego. Cmentarnych dreszczowców. Koszmarnych snów. Egzystencjalnego niepokoju. A Koszmarium to gra, która idealnie wpasowuje się w listopad...

W tym roku przeszło przez moje ręce trochę gier na pamięć i spostrzegawczość, więc przygotowałam kilka propozycji do wrzucenia w skarpetę tudzież pod choinkę.

Zaplątana Sawanna to dość nietypowa gra. Trzeba myśleć (choć mózgożerem nazwać ją trudno) ale trzeba też mieć poczucie odległości i wyobraźnię przestrzenną, a także ... duży stół i zręczne dłonie. W pudełku otrzymujemy karty badań, kafelki zwierząt i terenu oraz dwa sznurki - jeden, dłuższy posłuży za wyznacznik granic sawanny, drugim będziemy łowić zwierzynę.