Manimals to gra - chciałoby się napisać - czysto edukacyjna. Ale tak nie jest, uwierzcie mi. To super imprezówka :-D

Podaj hasło w pierwszym odruchu może się troszeczkę kojarzyć z Tajniakami. Choć przecież chodzi w niej o coś zupełnie innego.

CIV to karcianka z mechaniką zbierania setów i zróżnicowanymi umiejętnościami graczy. I czymkolwiek by jeszcze nie było - na pewno nie jest grą cywilizacyjną! Zobaczcie zatem czym jest.

Oto Pingwin zainteresował się Pingwinem na lodzie. "Zastawiaj pułapki na przeciwnika i postaraj się żeby to on wykąpał pingwina!"... No chyba tu ktoś popłynął i zdecydowanie nie był to Pingwin... myślę i dumam, i nijak mi nie wychodzi jakbym mogła zastawić pułapkę na kogokolwiek. Ale sprawdźcie jak zareagowała na Henia moja rodzina....

Fikolo należy do gatunku tych gier, w których liczy się spostrzegawczość, refleks, dobra orientacja przestrzenna - choć w zasadzie wystarczy obracanie w pamięci obrazów na płaszczyźnie i trochę logicznego myślenia.

Kolejna gra z dalekiego wschodu, tym razem z Japonii. Autor popełnił już kilka tytułów (m.in. Zapraszamy do podziemi). Co ciekawe Paper Tales nie jest nowością. W 2010 roku Masato Uesugi wydał grę  Vorpals, w której na przestrzeni 100 lat książęta tworzą armie i budują swoje królestwa - ale niestety tylko po japońsku. Papierowe opowieści są reimplementacją tej gry i nareszcie mogliśmy się doczekać nie tylko języka angielskiego (w zeszłym roku, na Essen), ale nawet polskiego (od teraz).

Fotosynteza (a w zasadzie Photosynthesis, bo moje wydanie jest od Blue Orange) towarzyszy mi od ostatniego Essen. Na dzień dobry było wielkie wow! (no bo kto by nie powiedział wow! widząc te piękne drzewka). Potem było ups! no bo kto by się spodziewał, że taka wydawałoby się prosta i lekka (strzelałam w familijną) gra będzie ... taka trudna do wygrania. A potem już było spokojnie, no bo jak tu nie przyjąć ze stoickim spokojem kolejnej przegranej, której się spodziewamy...

Nazwisko projektanta zabrzmiało znajomo i po krótkim researchu okazało się, że słusznie. Jesse Li trzy lata temu popelnił Guns&Steel, który miałam przyjemność recenzować i w który grało mi się całkiem miło, i który nawet mam do dziś. Obie gry są cywilizacyjne i choć mocno się różnią, to czuć rękę tego samego autora.

Zmiana tytułu gry z San Juan (które przeciętnemu człowiekowi wcale nie musi kojarzyć się z Puerto Rico) na Puerto Rico: gra karciana jest w pełni uzasadniona. To na dobrą sprawę ta sama gra, ale bardzo mocno "odchudzona". Ktoś, kto zna i gra w Puerto Rico praktycznie może usiąść i zagrać niemal od zaraz.

Manhattan to wiekowa gra, której początki sięgają 1994 roku (to już 24 lata!) i w tymże też roku zdobyła prestiżową nagrodę Spiel des Jahres. Andreas Seyfarth nie jest zbyt płodnym projektantem, ale spod jego rąk wyszły też takie pozycje jak Cesarski Kurier, Puerto Rico i San Juan. Co ciekawe, Puerto Rico niemieckiej nagrody nigdy nie zdobyło (jedynie nominację) a Manhattan tak :) ale to już inna para kaloszy.