Już jutro odbędzie się zapowiadana przez nas wcześniej impreza planszówkowa w Szczecinie. To pierwsza z planowanego cyklu imprez, choć oficjalnie nic o kontynuacji jeszcze nie wiadomo. Jednak widząc rozmach z jakim organizatorzy zabrali się do pracy, jestem przekonany że na pierwszej edycji się nie skończy. Z okazji imprezy już dzisiaj o 19.10 w szczecińskim paśmie TVP3 będzie można obejrzeć wywiad z organizatorami, w którym będą oni namawiać widzów do zainteresowania się imprezą i grami planszowymi. GamesFanatic też dorzuca kamyk do sukcesu Plantacji, przybliżając swoim czytelnikom wypełniony turniejami program imprezy.

Firma TmToys i serwis GamesFanatic.pl mają przyjemność ogłosić konkurs związany z tą popularną grą. Na zwycięzców czeka 20 egzemplarzy gry Rummikub przygotowanych przez sponsora konkursu. Zwycięzcy zostaną wyłonieni przez redakcję serwisu spośród najciekawszych (i prawidłowych) nadesłanych odpowiedzi. Pytania konkursowe nie są trudne, więc zapraszamy do udziału.

Zapewne wszyscy fani gier planszowych zainteresowali się informacją, że firma LEGO planuje wydawać planszówki. Pomysł jest zaiste znakomity. Klocki LEGO to doskonała zabawka, dająca ogromne możliwości kreowania rekwizytów do gry, modyfikowania ich w trakcie rozgrywki, mnożenia wariantów zasad i ustawień planszy. Znając jakość dotychczasowych produktów firmy, można było mieć nadzieję, że pojawi się przynajmniej kilka niezwykle ciekawych tytułów. Zwrócenie się takiego potentata w kierunku planszówek oznacza też, że uznał on naszą pasję za obiecujący i rozwijający się segment rynku oraz nabrał przekonania, że w tej branży można dobrze zarobić.

Egizia to czwarta gra spółdzielni autorskiej, ukrywającej się pod kryptonimem Acchittocca. Debiut włoskiej spółki, Leonardo da Vinci, zrobiła niemałą karierę wśród graczy, wyróżniając się wieloma nowymi pomysłami na mechanikę. Druga gra, Ghost for Sale, padła chyba ofiarą popularności poprzednika. Była bowiem skierowana do kompletnie innych graczy niż Leonardo – Ghost for Sale jest głównie oparta na blefie i dedukcji. Nie spodobała się, do dziś jest najgorzej oceniana wśród całego dorobku grupy, ale z drugiej strony trzeba docenić to, że makaroniarze znowu sięgnęli po świeże pomysły, oparli się pokusie odcinania kuponów. Wraz z kolejnymi produkcjami stało się to ich znakiem firmowym. ...

W pierwszy marcowy weekend odbędzie się drugie krakowskie spotkanie z grami planszowymi. Krakowscy miłośnicy gier towarzyskich wspólnie z Kołem Gier Planszowych działającym przy Klubie „Strych” pod patronatem Śródmiejskiego Ośrodka Kultury zapraszają wszystkich chętnych do wspólnego spędzenia czasu przy grach towarzyskich. Miło nam donieść, że serwis GamesFanatic.pl objął to wydarzenie patronatem, więc będziemy o nim pisać jeszcze nie raz.

W hobbistycznej i zawodowej karierze niejednego felietonisty zajmującego się planszówkami przychodzi pora na rozprawienie się z męczącym problemem – jakie są trendy we współczesnych planszówkach i dlaczego gry wykorzystujące kości są tym trendom wbrew.  Zazwyczaj nasz bohater buduje wówczas głęboki i poparty wieloma argumentami wywód o tym, że kości wprowadzają chaos zamiast grzecznego, dającego się okiełznać urozmaicenia i że dużo lepsze efekty można osiągnąć innymi środkami. I że dzisiaj zrobić grę korzystającą z kości to w zasadzie już obciach. Jako rodzynki i wyjątki potwierdzające regułę są wymieniane udane tytuły „kościste”, jak choćby Yspahan, Kingsburg czy Osadnicy z Catanu.

Targi gier planszowych Spiel’08 w Essen przyniosły coś w rodzaju przełomu wśród gier kooperacyjnych. Wcześniej ten typ gier był raczej rzadkością, czymś oryginalnym i niezwykłym. W 2008 roku na rynku pokazały się przynajmniej cztery tytuły, które dzisiaj mają już ugruntowaną pozycję i są uznawane za szeroki kanon gier kooperacyjnych. Mam na myśli oczywiście Battlestar Galactica, Space Alert, Pandemic i Ghost Stories.

Manfred Pudel był maszerem od piętnastego roku życia. Szczerze mówiąc, miał już tego dość. Coraz częściej marzył o prawdziwych wakacjach, z dala od mrozu, śniegu, sań. I z dala od psów. Przede wszystkim z dala od psów. Niestety, takie wakacje muszą kosztować, a Manfred nie opływał w bogactwa. W zasadzie marzenie o słonecznym kurorcie ze złocistą plażą towarzyszyło mu od młodości, kto wie czy nie po to zaczął się ścigać psimi zaprzęgami. Psy i śnieg – tego było w jego rodzinnych stronach pod dostatkiem. Już wtedy wiedział, że musi być wystarczająco szybki aby wygrać wielkie zawody i zmienić swoje życie.

Usiedliśmy do stołu samotrzeć – w twierdzy zaszył się Uiek, mając do dyspozycji nieustraszonych, choć nielicznych wojowników, a pod murami rozłożyły swe obozy hordy trolli, orków i goblinów pod dowództwem goblińskiego kaprala Pancha na lewej flance i mnie – trolla w randze generała na prawej flance. Trzewik rozpoczął tłumaczenie.