Nie wiedziałem, że taka gra nadchodzi. Nie trafiła na mój radar, nie zauważyłem jej w rankingach ani na prezentacjach. Zobaczyłem ją dopiero wśród targowych nowości w jednym z polskich sklepów internetowych. Ponieważ tytuł nic mi nie mówił, zerknąłem na BGG i jakbym dostał obuchem. Nie było dyskusji, muszę to mieć. Nie pomogły prośby, błagania, ani groźby żony. Nic nie dało mocne wewnętrzne postanowienie, żeby tym razem nic nie kupować w ciemno i poczekać chociaż do końca listopada z nowościami.

Szczerze mówiąc, to nie jestem pewien, gdzie zaczynają się prezentacje niedzielne, więc być może do dzisiejszej notatki załapie się jakiś filmik z soboty, o którym Odi wczoraj nie wspomniał. The Great Fire of London opowiada o wielkim pożarze Londynu, ktory rozpoczął się 2 września 1666 w piekarni we wschodniej części miasta. Ogień pochłoną 2/3 powierzchni Londynu i życie jedynie 6 osób. Gracze wcielają się we właścicieli budynków, całe miasto jest usiane budynkami w kolorze któregoś z graczy.

Obejrzałem prezentację Jäger und Sammler (Łowcy i Zbieracze), nowej gry Reinera Knizii. Nie należy jej mylić z jedną z lepszych gier z rodziny Carcassonne, to zupełnie inna gra. Rozgrywka odbywa się w epoce kamiennej i ma dwie fazy – letnią i zimową. W obydwu fazach na początku planszę pokrywamy heksagonalnymi kafelkami, na których są znaleziska i zdobycze. Meeple graczy zaczynają grę w kilku letnich obozach i na letniej wersji planszy. Gracze będą przy ich pomocy zbierali korzonki, jagódki i grzybki, warte niewielką liczbę punktów, porzuconą biżuterię, wartą tym więcej punktów im więcej elementów tego samego rodzaju uzbieramy, broń potrzebną do ...

Wreszcie Vinhos – mocno czekałem na tę prezentację. Plansza jest niezwykle zatłoczona i skomplikowana, a w dodatku naprawdę spora. Dodatkowo gracze mają swoje plansze, na których też toczy się gra. W grze gracze produkują wino w regionach winnych Portugalii (jest ich w grze 8). Akcja gry trwa 6 lat. Na początku gracze kupują winnice. Po pierwszych trzech latach w grze odbywa się konkurs winiarski i można wysyłać tam swoje butelki i ekspertów żeby zdobyć punkty. Podobnie jak w Grand Cru, wyprodukowane wino jest starzone na planszach graczy, co obrazuje się przesuwaniem go w prawo na kolejne pola.

Pamiętacie taką grę „Master Mind – Mistrz Intelektu”? Ten klasyk z lat 70-tych podbijał serca i intrygował umysły polskich rodzin, oszałamiał rewelacyjną jakością wydania, pudełkiem zrobionym z plastiku jakiego w życiu jeszcze nie widzieliśmy, prześliczne kolory dużych i małych pionków, pasujące do siebie pomimo różnych rozmiarów i (to już graniczy z cudem) idealnie pasujące rozmiarami do wielkości dziurek w planszy – to był powiew kapitalizmu. A do tego ta rozgrywka, odkrywająca przed przeciętnym Polakiem uroki i tajemnice dedukcji… Na owe czasy to była gra niemal doskonała. Dodatkowo w naszej rodzinie Master Mind miał drugie życie – na bazie pudełka i ...

O prezentacjach Magnum Sal i 51 stanu nie będę nic pisał. Nie oglądałem ich. Pisałem w tym czasie dla was wrażenia z innych prezentacji. Polskie filmy obejrzę sobie po targach, przecież wszyscy znają już różne opinie na temat tych gier.

Przyznam, że na tę grę czekałem z zaciekawieniem, bo darzę sporym sentymentem poprzednika. Tikal II rozgrywa się we wnętrzu jednej ze świątyń, które odkrywaliśmy w Tikalu. Plansza z mapą świątyni jest podzielona na heksagonalne pola, z których część przynajmniej jest pusta – te komnaty nie zostały jeszcze odkryte. Dookoła mapy mamy kafelki z dostępnymi akcjami, zgrupowane w kilka zespołów. Między tymi kafelkami lata nasza papuga i udostępnia nam wyłożone akcje. Lata za darmo i tylko zgodnie z ruchem wskazówek zegara, ale gdy przelatuje przez umieszczone w jednym miejscu pętli drzwi, musi zużyć kluczyk. Kluczyki, to główny zasób w Tikalu II. ...

Dzisiaj zaczęło się od wywiadu z Gryphon Games. Spośród gier o których mówiono, mnie zaciekawiła Bridgetown Races. To gra wyścigowa, na planszy przedstawiającej miasto z wieloma mostami. Na mostach są flagi w różnych kolorach, a gracze ścigają się, używając różnych środków transportu, żeby te flagi zbierać. Jak rozumiem, środki transportu wybieramy ustawiając piony na czymś w rodzaju rondla z różnymi kolorami. Pola rondla udostępniają też jakieś akcje specjalne, oraz – przede wszystkim – pokazują, jakiego koloru flagi możemy zbierać. Trzy ciekawe szczegóły mechaniki jakie wpadły mi w oko, to:

Obiecany dalszy ciąg dzisiejszych prezentacji. Zaczynamy od Jerusalem, gry która już od jakiegoś czasu jest na rynku. Prezentacja mocno się dłuży i jest dość chaotyczna. Całe szczęście, że gość z BGG trzyma ją w ryzach i dopowiada to o czym autor zapomina co chwila wspomnieć. Gra wydaje się do bólu standardową eurogrą, która toczy się na planszy przedstawiającej schematycznie kilka obszarów Jerusalem w czasach wielkich wypraw krzyżowych. Gracze walczą o przewagi w tych obszarach i zdobywają ludzi, pieniądze i punkty prestiżu zwane też punktami wieży. Ludzie i pieniądze pomagają w tej walce, ale tylko punkty prestiżu za które buduje się ...

Dzięki kamerze zainstalowanej przez ekipę boardgamegeek.com na targach w Essen miałem możliwość zerkania jednym okiem na prezentowane na targach nowości. Na początku wydawało mi się, że goście z bgg są w doskonałej sytuacji – siedzą sobie przy stoliku i wszyscy do nich przychodzą ze swoimi grami żeby mieć możliwość ich pokazania. Ale otrzeźwienie przyszło szybko – przy prezentacji gry Flaggo!. Jeśli przy stoliku rozsiądzie się wydawca/autor i zacznie opowiadać o swoim cudzie, w którym rzuca się kostką i rusza o tyle pól, ile wypadło, a potem albo odpowiada się na losowe quizowe pytanie, albo po prostu zdobywa się losową liczbę ...