Kris Burm to autor około 20 gier planszowych. Niestety, nie jest on w Polsce zbyt dobrze znany. Powodem jest pewnie fakt, że gry jakie tworzy to gry logiczne, a te są ogólnie mniej popularne. To wielka szkoda, gry logiczne to esencja planszówek. Mechanika obdarta z całej „niepotrzebnej” oprawy. Przeciętny gracz zapytany o ten temat, wymieni kilka klasyków: szachy, warcaby, go, othello… może kilka produktów GIGAMICA i… czasami wspomni o projekcie GIPF. To właśnie za niego odpowiedzialny jest Kris Burm. To, jak sam mówi, jego trzecie dziecko. Dzisiaj chciałem przyjrzeć się bliżej trzeciej grze projektu – ZERTZ.

Uwielbiam grać, sprawia mi to dużo radości. Co ciekawe nie zależy mi na wygranej (za wyjątkiem gier logicznych). Gra sama w sobie jest na tyle odstresująca, że nawet w przypadku przegranych jestem zadowolony. Wielką radość mam również z wymyślania gier. Czasami zastanawiam się czy nie większą.

Serwis gry-planszowe zawiera wiele ciekawych informacji. Dziesiątki recenzji, setki opisów, wiadomości ze świata gier planszowych. Osoby znające ten rynek mogą czuć się tutaj świetnie. Porównywać swoje odczucia z recenzjami wybranych osób, zgadzać się, lub wręcz przeciwnie z odczuciami komentatorów. Gorzej ma się osoba, która pojawiła się na tym portalu przy okazji szukania gry na prezent, czy też pragnie rozpocząć zabawę z grami. Ilość tytułów przytłacza. Co wybrać na początek? Jaki rodzaj gry sprawdzi się w danym towarzystwie?

W końcu udało mi się zebrać w sobie i coś napisać. Mam nadzieję, że w poniedziałkowe poranki w miarę regularnie zaczną pojawiać się moje przemyślenia – oczywiście związane ze światem g-p. Jeśli jednak odpłynę trochę w inne klimaty proszę o wybaczenie.

Około roku temu, zaproponowałem i przedstawiłem czytelnikom serwisu trochę inny rodzaj gier. Gry dla pojedynczych osób, a dokładnie – łamigłówki logiczne. Były to zagadki Polskiej firmy Intelekt. Rok to długi okres, szczególnie na naszym dość prężnym rynku. Jakiś czas temu firma G3 zaczęła sprowadzać kilka rodzajów łamigłówek, min. Cast Puzle produkty japońskiej firmy Hanayama, która zajmuje się produkowaniem gier i łamigłówek już od ponad siedemdziesięciu lat.

Był taki okres, dziesiątki lat temu, gdy byłem zafascynowany tematyką piracką. W moim przypadku głównym prowodyrem był Janusz Meissner i jego cykl książek opowiadający o korsarzu Janie Martenie. Z książek nie pamiętam już prawie nic. Teraz jestem starszym gościem, ojcem dwu córek, ale wystarczyła iskra, by dziecięce marzenia znów powróciły.

Piramida Cheopsa, Świątynia Artemidy w Efezie, Kolos Rodyjski w Rodos, Latarnia morska w Faros, Wiszące ogrody Semiramidy w Babilonie, Posąg Zeusa w Olimpii, Mauzoleum w Halikarnasie – siedem cudów świata. Jest też ósmy – tytułowa wieża Babel. Gracze wspólnie starają się je wybudować, za pracę otrzymując punkty. Ten, który zrobi to najefektywniej, wygra. Niestety mimo starań graczy, nigdy nie powstanie 8 cudów, jeden zostanie niedokończony.

Granna to wydawnictwo, które pojawiło się na rynku polskim w 1991 roku. Od początku swego istnienia zachwycało bardzo dobrym wykonaniem swoich produktów, dbało o jakość materiałów, wysoki poziom graficzny i merytoryczny. Jedyna ich wada, to fakt, że gry, jakie pojawiały się w ich ofercie to w większości produkty dla dzieci. Czytelnicy portalu Gry-Planszowe.pl mogą kojarzyć firmę z takimi tytułami jak Superfarmer, Dżungla, Pentomino czy Tangram. Po najnowszym produkcie wydanym przez Grannę, może to się zmienić.

Czas wakacyjny, to czas podróży. Nadchodzi ten wspaniały moment, kiedy ostatni raz odmeldowujemy się w pracy, pakujemy walizki i wsiadamy… no właśnie, gdzie? Możemy do autokaru, możemy do pociągu, samochodu… aż wreszcie do samolotu. W ostatnich czasach nie jest to może najbezpieczniejszy środek transportu, ale ciągle bardzo prestiżowy. Biura podróży, linie lotnicze, coraz agresywniej starają się przyciągnąć pasażerów do siebie, różnego rodzaju promocjami. Właśnie o tego rodzaju walce opowiada gra „Wszyscy na pokład”.

Reiner Knizia to jeden z najbardziej płodnych twórców gier planszowych. Jego gry są przykładem klasycznego stylu niemieckiego: interesującej mechaniki, szybkiej rozgrywki. Niestety to, co mu się zarzuca, to brak klimatu. W ubiegłym roku na rynku gier pojawiła się kolejna pozycja pana Knizia, Beowulf. Gra, która z założenia miała oddawać klimat przygód legendarnego rycerza, która pod względem graficznym została przygotowana przez jednego z bardziej znanych ilustratorów fantasy – Johna Howe.