– En Garde – zakrzyknął monsieur Jean de Bazyn na ułamek sekundy przed tym gdy zimna stal jego rapiera zagłębiła się w mym ciele. Z przerażeniem patrzyłem jak moja krew tryska na kamienne schody ruin starej twierdzy. Wydałem przedśmiertny jęk a złakniona krwii politechniczna gawiedź zawyła z uciechy… Zaraz, zaraz! Gdzie ja jestem? Co się dzieje?

Gdy pierwszy raz zobaczyłem na BGG nazwę gry „Roll Through the Ages” pomyślałem: oto książkowy przykład oksymoronu, czyli wyrażenia wewnętrznie sprzecznego. Wszak Through the Ages to sztandarowa przedstawicielka gatunku heavy euro games, którego wielbiciele tradycyjnie kostek nie cierpią. A tu mamy grę która podkrada słynnej produkcji Vlaady Chvatila tytuł, temat i masę ciepłych emocji którą obdarzyli ją gracze i proponuje… turlanie kostkami!

Wolfgang Kramer to postać z najwyższego rzędu planszówkowego panteonu. Obok herr doktora Knizii to chyba najlepiej rozpoznawalny autor gier na świecie. Czy bardzo niska pozycja w serwisie boardgamegeek.com jego wydanej w 2007 roku gry Origo dowodzi potknięcia mistrza? A może jest inny powód dla którego Origo nie spotkało się z uznaniem geeków?

Projektanci gier planszowych miewają czasem ułańską fantazję przy doborze tematyki do swoich dzieł. Nie wszystkie planszówki traktują o budowie zamków, handlu towarami, rozwoju państw, czy innych tego typu nudnych sprawach. Dobrym przykładem jest tu Wasabi – wydana przez Z-Man Games gra o przyrządzaniu sushi.

…a raczej grę Chicago Express. W serwisie Boardgamegeek.com ogłoszono kolejny konkurs, tym razem związany z najgłośniejsza grą pociągową (czyli o kolei, nie taką która coś ciągnie) ostatnich miesięcy. Do wygrania bohaterka, czyli gra Chicago Express, oraz zestaw związanych z nią gadżetów .

Któż nie chciał kiedyś zostać ninją – zamaskowanym super-wojownikiem z mieczem ostrym jak brzytwa? Gra Ninja versus Ninja to właśnie dwuosobowa przygoda w świecie azjatyckich mistrzów miecza. W kwadrans możemy zdobyć dojo przeciwnika i wykazać się męstwem, które spotka się z uznaniem naszego sensei. 

Dawno, dawno temu, zanim jeszcze Michał Oracz wymyślił walkę magów w Witchcrafcie, Richard Borg rozpętał wojnę zielonoskórych stworków w Battle Lore, a Dr. Reiner wprowadził matematykę do świata Tolkiena, tworząc Władcę Pierścieni: Konfrontację; dwóch szalonych Holendrów wyłoniło się z chaosu i oparów marihuany uzupełniając kategorię dwuosobowych gier w klimacie fantasy o nietuzinkową pozycję.

Czy zły dotyk może być przyjemny? A i owszem: może! Co więcej nie tylko dla dotykającego, ale również dla dotykanego. Tak kontrowersyjnej tezy chciałbym w niniejszym tekście bronić. Zanim jednak udasz się, drogi czytelniku, do prokuratury, aby złożyć stosowne doniesienie daj mi proszę szansę na wyjaśnienia klikając „Czytaj więcej”.