Premiera kolejnej gry z serii Dobble, tym razem w wersji Marvel, skłoniła mnie do rozmyślań. Czy muszę sięgać po kolejną kopię tego samego tytułu, ze zmienioną tylko tematyką? Czy naprawdę potrzebuję aż sześciu odmian karcianki wydawnictwa Rebel, która niezmiennie w czasie rozgrywki przyprawia mnie o zawrót głowy? I czy ta gra jest w rzeczywistości tak dobra, jak mi się wydaje? Nie będą ściemniać, na wszystkie te pytania, moja odpowiedź brzmi – tak!

Każdego roku na naszych stołach pojawia się mnóstwo innowacyjnych planszówek. Jedne wprowadzają odmienne od znanych nam mechaniki, inne wykorzystują te z nich, które gracze cenią w swoich ukochanych tytułach i łączą je w niebanalny sposób. Czy w przypływie nowych planszówek jest jeszcze miejsce na wznowienia gier, które swoją premierę miały wiele lat temu? Ogromna popularność tytułów takich, jak Spór o bór oraz W pył zwrot dowodzi, że zdecydowanie tak.

Co sprawia, że decydujemy się wypróbować jakiś tytuł? Czasem przypadek, niekiedy interesujący temat lub zachęcająca szata graficzna, często świadoma, przemyślana decyzja, jeszcze kiedy indziej nazwisko autora. Czym zwabiła mnie w swoje sidła gra Origins: Pierwsi budowniczowie? Po pierwsze wizją tworzenia i rozwijania cywilizacji pod patronatem kosmitów. Po drugie faktem, że twórcą gry jest Adam Kwapiński. Co tym razem zmajstrował autor niezwykle klimatycznych Lords of Hellas i Nemesis? Postanowiłam, że muszę się przekonać.

Szybkich, prostych, ale i sprytnych rodzinnych planszówek nigdy za wiele. Wie o tym doskonale wydawnictwo Portal Games, które niedawno dało nam możliwość sięgnięcia po kolejny tytuł tego rodzaju. Park Sawanna, o którym mowa, to gra sygnowana nazwiskami Michaela Kieslinga oraz Wolfganga Kramera. Duet ten możecie kojarzyć m.in. z pudełek gier takich jak Tikal, czy też Paris. Panowie projektują z resztą gry z powodzeniem nie tylko w parze. Kiesling to autor m.in. uwielbianego przez niezliczone rzesze graczy Azula. A Kramer? To jego właśnie winię za niezliczone godziny, które spędziłam na BGA grając w grę 6. bierze… Krótko mówiąc, dzieła tego duetu ...

Jakiś czas temu miałam okazję wypróbować planszówkę wydawnictwa Egmont, stworzoną z myślą o maluchach już od drugiego roku życia. Pierwsza gra: Przyjaciele bardzo się spodobała mojemu dziecku, dlatego też z chęcią wypróbowałyśmy kolejną pozycję z tej serii. Co ciekawe, twórcą gry: Miau! Hau! Kwa! jest doskonale znany w planszówkowym świecie Wookie Łukasz Woźniak. Czy nowość autora wyczekiwanego przez tych dojrzalszych graczy Wiedźmina: Stary Świat, wzbudzi wśród maluczkich tyle samych emocji? Kto wie! :D

Moje skarby to nowa planszówka wydawnictwa Rebel, którą zainteresowałam się z kilku powodów. Jak pewnie wiele innych osób, zatrzymałam na niej wzrok ze względu na intrygującą szatę graficzną. Lektura jej opisu upewniła mnie w przekonaniu, że również temat gry jest co najmniej interesujący. Gdy zaś dowiedziałam się, że jest to na dodatek szybka, rodzinna gra kafelkowa (uwielbiam przekładać płytki, ale i sprawdzać nowe familijne planszówki), od razu wylądowała ona na mojej liście do sprawdzenia.

Są takie gry, w które powinien zagrać każdy, komu meple, karty i kości w duszy grają. Jedną z nich jest niewątpliwie gra, od której zaczęło się deck-buildingowe szaleństwo planszówkoholików. Mowa oczywiście o Dominionie Donalda X. Vaccarino. Tak się złożyło, że nie miałam wcześniej okazji wypróbować tego tytułu. Teraz nadarzyła się jednak ku temu znakomita okazja, ponieważ wydawnictwo IUVI postanowiło ponownie wprowadzić go na rynek. Spróbowałam więc… I przepadłam.

Matematyka przez jednych nazywana jest królową nauk, przez innych zmorą najgorszą, złem koniecznym lub wymyślnym sposobem na torturowanie nieletnich… Niezależnie od tego, jakie miano jej nadamy, bezsprzecznie przydaje się nam ona w życiu codziennym. I dlatego warto zachęcać dzieciaki do tego, aby rozwijały umiejętności matematyczne, a zwłaszcza arytmetyczne. No dobrze, tylko jak to zrobić? Wydawnictwo Egmont we współpracy z niewątpliwie najbardziej znanym matematykiem wśród twórców gier planszowych ma dla nas całkiem ciekawą propozycję. Zapraszam do lektury recenzji gry Archimedes.

Jak wielu fanów interaktywnych książek z zagadkami, niecierpliwie czekałam na kolejną pozycję tego typu. Jako fanka magii z radością powitałam w swoim domu grę Dziennik: Księga Rytuałów. Co tym razem czeka na nas pomiędzy jak zwykle grubymi, bardzo klimatycznie ilustrowanymi stronami książki? Nie będziemy zapuszczać się w głąb kopalni, eksplorować wykopalisk, ani zwiedzać też żadnego tajemniczego tunelu. Wybierzemy się natomiast do w doskonale wyposażonej, pełnej niebezpiecznych substancji i wybuchowych mieszkanek pracowni alchemicznej.

Parki od wydawnictwa Albi miały swoją premierę miesiąc temu. O ile sama planszówka spotkała się raczej z ciepłym przyjęciem graczy, to już jej cena zdecydowanie nie. Wiele osób zadaje sobie pytanie, czy warto kupić ten tytuł, czy jego mechanika jest na tyle interesująca, że przyciągnie bardziej doświadczonych graczy i wreszcie, czy rzeczywiście wykonanie jest takie wspaniałe, jak mówią. No cóż, gdzie dwóch Polaków, tam trzy zdania. Ja także mam swoje :)