Hasp to mieszcząca się w małym pudełeczku karcianka oparta o mechanikę zbierania lew i lekkiej licytacji. Fabularnie została osadzona w tym samym świecie, co inna gra wydawnictwa Agie Games – Zura. Przystosowana została przede wszystkich do rozgrywek czteroosobowych (w zespołach dwa na dwa), ale posiada również zmodyfikowane zasady dla dwóch i trzech graczy.

Każdego roku, podczas letniego przesilenia dorośli i nastolatkowie z maleńkiej wioski – Zura – wyruszają by odbyć inicjację strażników równowagi. W wiosce pozostają tylko starcy i dzieci zbyt małe by uczestniczyć w uroczystości. Tym razem jednak wydarzyło się coś dziwnego. Gwiazdy zgasły, pozostawiając noc ciemną i nieprzeniknioną, skutecznie uniemożliwiając odnalezienie drogi powrotnej do Zury. Na barkach pozostawionych w wiosce dzieci (czyli graczy) spoczęła ogromna odpowiedzialność – odnalezienie legendarnych Tzerzurian, którzy przywrócą gwiazdom blask. Tak oto przedstawia się tło gry Zura od wydawnictwa Agie Games.

Jest rok 453. Władca Hunów (rok sugeruje Attylę) będąc na łożu śmierci musi wybrać swojego następcę. Jako jeden z najwierniejszych i najodważniejszych generałów pragniesz dostąpić tego zaszczytu. Poza tobą jest jednak wielu innych chętnych, musisz udowodnić, że jesteś wart tytułu Wielkiego Chana.

Uwaga, uwaga. Czy są na sali jacyś książkoholicy, bibliotekarze, bibliofile, pisarze lub księgarze? Jeśli tak, to przedstawiana dziś gra planszowa jest właśnie dla Was! Za sprawą wydawnictwa 2 Pionki na rynku pojawił się Ex Libris – worker placement, zbieranie setów, po trosze łamigłówka logiczna, a wszystko to w fantastycznej otoczce tworzenia własnej, magicznej biblioteki.

Słyszeliście kiedyś o twierdzeniu o czterech barwach? Jeśli nie, to już spieszę z wyjaśnieniem. Jest to znany problem matematyczny, który mówi, że każdą mapę polityczna da się zakolorować czterema barwami w taki sposób, aby każde sąsiadujące ze sobą państwa miały inne kolory (to tak w ludzkim języku, matematyczny opis wygląda nieco inaczej). Co wspólnego ma ono z grą planszową? Otóż Frank Crittin, Grégoire Largey i Sébastien Pauchon postanowili wykorzystać je jako bazę do stworzenia gry Wangdo.

Na Wyspę Szamana zawędrowałam po raz pierwszy podczas Planszówek na Narodowym w 2018 roku. Jest to zmieniona graficznie wersja koreańskiej gry Play Jeju (Jeju Island). Będziemy w niej żeglować dookoła wyspy, zbierać surowce i wznosić budynki, za które uzyskamy punkty na koniec gry.

Nabbarah – miasto usytuowane pośrodku pustyni. Siedziba królewskiego rodu, w którego skarbcach piętrzą się nieprzebrane skarby i magiczne artefakty. Klepsydra – potężny artefakt pozwalający w pewien sposób manipulować przyszłością. I ty – Złodziej, mistrz w swoim rzemiośle, skuszony legendami o niesamowitym bogactwie kryjącym się w pałacowym skarbcu.

Panaceum to kolejna gra wydawnictwa Emperor S4, która za sprawą Lucrum Games trafiły na polski rynek. Kto miał do czynienia z Tajnymi Agentkami czy Przepowiednią wie, że w tych małych pudełeczkach często kryją się gry niebanalne i bardziej złożone niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Czy podobnie sprawa ma się z Panaceum?

Gravehold. Ostatni bastion ludzkości w walce z Bezimiennymi – strasznymi potworami, które po przedostaniu się przez tajemnicze Bramy sieją grozę i zniszczenie. Ludzie nie są jednak całkowicie bezbronni. Przez lata wyszkolili elitarną jednostkę Magów Bram, których zadaniem jest bronić miasta i jego mieszkańców.

Carcassonne było moją pierwszą współczesną grą planszową, co ciekawe nawet po kilkudziesięciu partiach nie znudziła mi się i wciąż chętnie w nią gram. Darzę ją sporym sentymentem i zawsze jestem ciekawa nowych dodatków i wariantów. A jest ich naprawdę dużo. Gra osiągnęła taką popularność, że powstały kolejne wersje różniące się nie tylko szatą graficzna, czy tematyką, ale także wprowadzające zmiany w zasadach. Jedną z takich wersji jest Carcassonne Safari należące obok Carcassonne Gorączka Złota, Carcassonne Amazonas i Carcassonne South Seas do serii Carcassonne Around the World.