Jinx – prosta i losowa karcianka dla początkujących [Współpraca reklamowa z Piatnik] Wydawca nie ma wpływu na treść recenzji
Ten tekst przeczytasz w 2 minut

W okresie wakacyjnym małe karcianki zyskują na wartości, a w stronę gier podczas podróży zerkają nie tylko wytrawni gracze, ale i laicy. W ich przypadku im prościej, tym lepiej. Jedną z propozycji dla tej grupy osób mogłaby być gra Jinx od wydawnictwa Piatnik. 

Małe pudełko skrywa karty i kostkę. Wykonanie nie jest ani dobre ani złe. Karty są dobrej jakości, ale graficznie nie ma tu niczego ciekawego. Plusem natomiast jest przypisanie każdemu kolorowi kart także kształtu, więc osoby nierozróżniające barw będą mogły bez przeszkód również usiąść do stołu.

Tworzymy dwie osobne talie – z numerami i kartami specjalnymi. Z pierwszej wykładamy szesnaście kart w układzie 4×4 i wybieramy pierwszego gracza. Rzuca on kostką, a następnie wybiera kartę zgodną z wyrzuconą cyfrą. Jeśli więcej kart pasuje do wyniku, trzeba się zdecydować tylko na jedną z nich. Raz można przerzucić kostkę, ale drugi wynik trzeba już zaakceptować. Następnie rzut wykonuje kolejny gracz.  

Runda kończy się, gdy aktywna osoba nie będzie mogła zabrać żadnej karty. Wtedy z zebranych przed sobą cyfr możemy zostawić tylko te, których kolory nie znajdują się na środku stołu. Trzeba więc myśleć o zbieraniu zestawów kolorystycznych tak, żeby nie zostawić na środku żadnej karty, która spowodowałaby utratę pozostałych. Ponadto gracz, który doprowadził do zakończenia rundy musi odrzucić dodatkowo najwyższą cyfrę, jaka mu została. W kolejnych rundach mogą zostać także utracone karty pozyskane we wcześniejszych etapach gry. 

Po trzech rundach następuje podliczenie punktów i wyłonienie zwycięzcy. 

Jinx to bardzo prosta karcianka, w którą zagrają dzieci już od 6 roku życia. Zaawansowani gracze nie znajdą tu niczego, co mogłoby ich zatrzymać przy stole, ale tytuł sprawdzi się w grupach młodszych graczy, przy rodzinnym spotkaniu i u osób, które nie są bliżej związane z planszówkami.  

W grze doznamy bardzo dużej losowości, ale nie mamy na nią żadnego wpływu tylko w pierwszej rundzie. Po jej zakończeniu, jeśli zostały nam jakieś karty, możemy wymienić jedną na kartę specjalną. A ta talia pozwala nam już na jakieś próby zapanowania nad kostką. Możemy np. do wyniku dodać lub odjąć 1, wybrać kartę z przedziału 1-3 lub 4-6 niezależnie od wyniku lub zebrać karty tego samego koloru, które w sumie dadzą nam wyrzucony wynik po dodaniu ich wartości. Urozmaica to nieco grę i pozwala przetrwać trochę dłużej mimo niesprzyjających rzutów. 

Jinx raczej nie zagrzeje u mnie miejsca na dłużej. Pewnie pokażę ją osobom, którym mogłaby się przydać taka pozycja na półce, ale z prostych liczbowych karcianek na moim podium niezmiennie od kilku lat stoi Red7. Jednak spotkałam się już z “nieplanszowymi” znajomymi, którzy nie potrafili pojąć zasad tej tęczowej gry. W takim przypadku Jinx mógłby się sprawdzić, bo jest o wiele prostszy i każdy ma szansę na wygraną. Liczy się bardziej szczęście niż analityczne myślenie. Karcianka od wydawnictwa Piatnik jako wstęp do karcianek dla osób, które grały w “wojnę” i “tysiąca” będzie w sam raz.  

Złożoność gry (2/10):

Oprawa wizualna (5/10):

Ogólna ocena (5/10):

Co znaczy ta ocena według Games Fanatic?
Ot, nie mogę powiedzieć, że gra jest zła, ale też nie znajduje w niej niczego takiego, co skłoniłoby mnie, żeby ją polecać, czyli totalny przeciętniak. Sporo istotnych wad wpływających na grywalność. Odczuwalne zalety powodują jednak, że osoby będące fanami gatunku – mogą znaleźć w niej coś dla siebie.

Przydatne linki: