Operation: Eradicate Ten tekst przeczytasz w 3 minut

Jest to moja pierwsza recenzja, dlatego gra, którą wybrałem nie może być przeciętna. To wręcz głośny tytuł – niedosłownie, ale narobił wokół siebie sporo szumu. Wszystko to za sprawą uderzającego podobieństwa do popularnego Pandemica…

Na szczęście prowadzę dział z grami na iOS i nie będę rozpisywać się na temat tego tajemniczego zbiegu okoliczności. Gra to gra i warto skupić się na tym, czy rozgrywka sprawia nam przyjemność.

Rozgrywka

Operation: Eradicate to gra kooperacyjna. Wydaje mi się jednak, że najlepiej gra się w nią samemu, góra we dwie osoby, z iPadem na kolanach jednej z nich. Do naszej dyspozycji jest pięć postaci – Assault Commander, Transport Pilot, Research Analyst, Engineering Expert i Logistical Coordinator, każda z unikalną cechą ułatwiającą rozgrywkę – coś na wzór Forbidden Island czy Elder Signs: Omen.

 

Nasi bohaterowie mają do dyspozycji cztery akcje, które mogą spożytkować na różne sposoby np.: by zbudować lotnisko, zwalczyć hordę zombiaków, czy wymienić się surowcami. Surowce dostajemy automatycznie co turę, każdy z nich reprezentuje jedno miasto i jest wykorzystywany np. do podróży w oddalone miejsca czy zabezpieczenia regionów.

Wszystko po to, żeby zdusić rozprzestrzeniającą się plagę stabilizując kontynenty. Łatwe, szybkie i przyjemne.

Wykonanie

Już na starcie wita nas niezbyt udany podkład muzyczny. Trochę azjatyckich gongów rodem z Mortal Kombat, trochę chóralno- średniowiecznych wstawek i tylko odrobina elementów przypominających odgłosy zombie. Apokalipsą i nieumarłymi to tu nie śmierdzi.

W menu jasny i przejrzysty manual z opisem wszystkich zasad. Nie jest on jakoś szczególnie odpicowany, ot krótki wstęp z zarysem historii, kilka małych obrazków i reguły gry.

Interfejs na pierwszy rzut oka jest dosyć surowy, ale przez to całkiem wyraźny. Wydaje mi się, że to zamierzony ruch ze strony deweloperów, gdyż klimat gry zobowiązuje. Co dziwi, samych nieumarłych, zarażonych czy zombiaków w grze nie zobaczycie. Jedynie w menu kilka par brudnych łapsk sięga złowrogo w kierunku naszych bohaterów, ale na tym koniec. Krew się nie poleje. To minus, gdyż w czasie rozgrywki łatwo zapomnieć z czym się tak naprawdę walczy, a przez to klimat gry gdzieś niepostrzeżenie się ulatnia. Z drugiej strony rozgrywka staje się bardziej dostępna dla młodych graczy.

 

Przyzwoicie wykonane grafiki planszy, postaci, intuicyjny i dobrze wyjaśniony w tutorialu system obsługi – wszystko jest na swoim miejscu. Brakuje mi tylko wsparcia dla daltonistów (niestety ślepota barw potrafi być dokuczliwa), gdyż kolory grafik reprezentujące przynależność miast do kontynentów, zwłaszcza Europy i Ameryk są bardzo podobne. Dla młodszych daltonistów nie znających dobrze geografii może być kłopotliwe ciągłe szukanie miast na mapie.

Tryb informacji nie działa niestety na wszystkich dotkniętych elementach, a dwukrotne ‘kliknięcie’ np. w portret bohatera, zbliża mapę do miejsca, które kryło się pod ikonką postaci, co jest małym niedopatrzeniem.

Podsumowanie

Plusy:

• intuicyjny interfejs,
• dostępny bez przerywania gry manual,
• brak irytujących bugów i niedopatrzeń.

Minusy:

• wygórowana cena jak na niską regrywalność (brak różnych wariantów gry),
• kulejący klimat.

 

 

Ocena końcowa

Jestem zdania, że każda udana adaptacja gry planszowej jest warta zakupu również na iPada. Nie jest to oficjalna odsłona, a projekt pod inną nazwą, ale dla wszystkich lubiących Pandemica to pozycja obowiązkowa!

Operation: Eradicate
Skejo Studios
3,99$

Ogólna ocena (4/5):