Jubako. Domino obrazkowe 3D w japońskiej kuchni Rzut oka •••
Ten tekst przeczytasz w 3 minut

Autorzy: Michael Kiesling i Wolfgang Kramer
Liczba graczy: 2-4
Wiek: 8+
Czas gry: 20-30 min
Mechanika: Tile Placement
Wydawca: Ravensburger
Ranking BGG: 7,1

Jubako (wymawia się: dziubako) to nazwa ozdobnego pudełka, wypełnionego starannie ułożonymi przysmakami, tradycyjnie używanego w Japonii z okazji Nowego Roku.

To również nazwa gry znanego duetu Michael Kiesling & Wolfgang Kramer. Celem tej gry jest tak ułożyć na planszy imitującej jubako płytki z obrazkami przysmaków, aby zdobyć jak najwięcej punktów zwycięstwa.

Różnych przysmaków jest w grze 12. A ponieważ każda płytka jest inna i na każdej występują dwa, niekoniecznie różne przysmaki, łatwo policzyć (o ile się zna wzór na kombinacje z powtórzeniami), że wszystkich płytek jest 78.

Płytki układa się w stosy na środku stołu. 4 losowe płytki należy odwrócić obrazkami do góry i położyć na środku stołu. Każdy gracz otrzymuje na początek dwie płytki, które po obejrzeniu kładzie przed sobą, nie ujawniając ich przeciwnikom.

Ponadto każdy gracz dostaje dwustronną planszę, przedstawiającą jubako, otoczone torem punktacji. Na obrazku pokazana jest łatwiejsza strona, z siatką 5×5 (trudniejsza ma siatkę 4×4).

 

W podstawowym wariancie gracz, na którego przypada kolejka, wykonuje następujące czynności:

1. Bierze ze stołu jedną odkrytą płytkę albo jedną zakrytą z dowolnego stosu. Ma teraz 3 płytki.

2. Kładzie na planszy płytkę – jedną z trzech posiadanych.

3. Punktuje: Po położeniu płytki natychmiast zaznacza zdobyte punkty zwycięstwa na torze punktacji.

4. Jeżeli wziął ze stołu odkrytą płytkę, odkrywa jedną z zakrytego stosu.

Gracz może położyć płytkę: albo na dwóch pustych polach albo jedną połówką na polu z obrazkiem, dopasowując przysmak na płytce do obrazka na planszy albo na jednej lub dwóch płytkach z wcześniej położonej warstwy pod warunkiem, że co najmniej jeden przysmak z nowo kładzionej płytki pasuje do przysmaku z płytki już leżącej.

Natychmiast po położeniu płytki gracz liczy zdobyte punkty.

Wybiera jeden z przysmaków na właśnie położonej płytce i liczy wszystkie takie przysmaki, widoczne na jego planszy. Za każdy przysmak, łącznie z właśnie położonym, otrzymuje 1 punkt. Jeżeli gracz położy nową płytkę na dwóch płytkach wcześniej położonych w taki sposób, że oba przysmaki pasują do wcześniej leżących na planszy, zdobywa dodatkowo 5 punktów. Zdobyte punkty gracz zaznacza na torze punktacji.

Jak widać, gra jest bardzo prosta i szybka – kończy się po ok. 20 minutach. Autorzy proponują więc 5 dodatkowych wariantów. Jeden z nich polega po prostu na odwróceniu planszy na stronę z siatką 4×4, gdzie pole manewru jest znacznie mniejsze. Ale są też warianty bardziej złożone, w których na zakończenie rozgrywki przeprowadzana jest dodatkowa runda punktacji, w której liczy się numer warstwy, na której znajduje się dany przysmak.

Plusy:

– proste zasady
– szybka rozgrywka
– kilka możliwych wariantów gry
– pomysłowa trójwymiarowość

Minusy:

– jak na szybką grę dość czasochłonne przygotowanie – trzeba wszystkie płytki odwrócić obrazkami do dołu i pomieszać (być może lepszym rozwiązaniem byłoby losowanie płytek z woreczka zamiast brania ze stosów)