String Railway – krótko o grze Ten tekst przeczytasz w 2 minut

A może by tak zaszaleć i sięgnąć po grę z zupełnie innej beczki? Ciągle tylko te plansze i kafle… A może tak ściągnąć buty i pobawić się sznurówkami? Ale najlepiej takimi kolorowymi i bez agletów? No i dodamy jednak trochę fajnych klimatycznych kafelków, żeby znów nie było aż do przesady awangardowo i żeby Jezus Maria Peszek mogła nadal świecić niczym niezmąconym blaskiem nad kanapą u Wojewódzkiego ;p

Hisashi Hayashi uwielbia pociągi. Nie wiem, dlaczego. Może się w pociągu urodził, a może mieszkał blisko torów i ssał mleko matki do taktu wybijanego przez sunące po szynach koła. Faktem jest, że dotychczas wydał 6 gier, z których 3 traktują o kolei, 1 o podróżach bardziej ogólnie i 2 o sporcie.

String Railway, czyli w swobodnym tłumaczeniu Kolej sznurkowa, to koncept z 2009 roku. Opiera się na znanej dziecięcej zabawie o bardzo niepoprawnej politycznie nazwie, którą widocznie znano też w Japonii (ale zapewne pod innym tytułem). Gracze dysponują sznurkami  o różnych długościach (trochę dłuższych, kilka krótszych), z których układają trasy swoich kolei na stole, podłodze, czy innym płaskim podłożu. Po drodze budują też stacje, na których to kafelkach sznurki mogą się przecinać (i tylko tam). Zabawa polega więc na układaniu sznurków w taki sposób, aby nie stykały się z innymi. Dodatkowo, mamy sznurki specjalne, które stanowią naturalne przeszkody w postaci gór i rzeki.

 

Najwięcej decyzji taktycznych leży po stronie różnych typów budowanych stacji, ale najwięcej zabawy to zapewne ślęczenie z lupą przy oku i sprawdzanie, czy sznurek aby na pewno nie zetknął się z innym i wymyślanie przeciwnikom takich przesmyków, aby już na bank się przez nie nie przecisnęli.

W 2011 roku pan o rymowanym nazwisku opracował inną wersję gry, pt. String Railway – Transport, w której zmieniono nieco zasady dotyczące stacji, ale głównie wprowadzono towary i punkty akcji.