Wybieramy grę: … dla fana Game of Thrones

Tym artykułem chciałbym zainicjować serię tekstów pod wspólnym szyldem “Wybieramy grę”.

Na naszym forum co chwila pojawiają się tego typu pytania, a jako konsultant w sklepie internetowym co chwila spotykam się z nimi w codziennej pracy. Chciałbym tutaj umieszczać rzeczywiste, konkretne przykłady – jednocześnie w miarę uniwersalne i często powtarzające się. Raczej nie będą to pytania o wybór między jedną a drugą grą, a pytanie o polecenie tytułu dla danego typu gracza.

Dzisiaj pierwszy odcinek – wybieramy grę dla fana Gry o Tron. Tekst jest zapisem rozmowy z GG, proszę więc o wyrozumiałość w stosunku do interpunkcji czy stylu.

– Generalnie jestem wielkim fanem Game of Thrones, jako w ogóle nielosowej gry z milionem możliwości i tym smaczkiem intryg i dowalenia drugiemu graczowi i szukam czegoś podobnego.

– Obawiam się, że będzie dosyć ciężko znaleźć coś podobnego 🙂

– No wiadomo – klasa sama w sobie.
 
– Podobno zbliżona gra jest Senji. Ja niestety nie grałem. Wiele osób, które grały w GoT chwali sobie tez grę Szogun – ale tutaj jest duża polaryzacja opinii. Jedni bardzo zachwalają, inni narzekają (m.in. na większą losowość).

– Tak, w nią już grałem. Losowość do przełknięcia, ale potrzeba trochę modyfikacji zasad zwycięstwa. A coś z koniecznością zawierania i zrywania sojuszy?
 

– Wydaje mi się, że takiej zbliżonej gry, z małą losowością i dużymi możliwościami wbijania noża w plecy, do tego tak dobrej, po prostu nie ma.

Wydaje mi się jednak, że być może powinieneś poszukać trochę innej gry niż GoT. Z dużą interakcją, ale niekoniecznie wojenno-podstępnej 😉

– Ok, a taka z dużą interakcją i dużą dozą pomyślunku? Senji raczej chciałbym uniknąć bo mamy już Szoguna, co za dużo Japonii to niezdrowo.

– Senji jest może klimatycznie zbliżone, ale mechanicznie to zupełnie inna gra, w której dyplomacja odgrywa sporą rolę. Ja bym polecił trochę nietypowo – Eufrat i Tygrys. Dużo myślenia, dużo interakcji, doza losowości – świetny tytuł. Ja sam przez długi czas byłem fanem GoT, i EiT to jedna z moich ulubionych gier.

– Hmm.. właśnie czytam, wygląda interesująco – a jak w EiT wygląda rywalizacja między graczami, wchodzenie sobie w paradę?
 
– W EiT rywalizacja jest cały czas i o wszystko 🙂 Gracze nie mają tam własnych panstw, tylko budują razem, wbijają się do cudzych już rozbudowanych, atakują mocniejszymi państwami słabsze – czysta interakcja. Jeżeli natomiast coś bardziej klimatycznego (nie każdy w EiT dostrzega klimat), to Age of Empires III.

Ach! Zapomniałem o jeszcze jednym tytule – Struggle of Empires. Bardzo podobny do GoT, pod tym względem, że jest dużo dyplomacji, spiskowania (ale bardziej sformalizowanego, otwartego), ogólnie świetny tytuł i bardzo mózgożerny. Na początek trochę przeraża liczba możliwości, ale po opanowaniu (1-2 rozgrywki) BARDZO miodny.

– Fajnie, bo dużo graczy może grać.
 
– Tak, do 7 osób i to naprawde działa. W GoT’a w 6 osób rozgrywka trochę się ciągnie i “rozpada”.

P.S. Jak Wam się podoba pomysł takiej serii artykułów? Czy ma wg Was sens i trochę toporna forma (zapis rozmowy) jest zjadliwa? Czekam też na Wasze komentarze – co polecić w tym konkretnym przypadku!

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w serwisie Gry-Planszowe.pl.